بررسی میزان اثر بخشی روش آموزش چند حسی اورتون برعملکرد خواندن دانش آموزان دختر نارساخوان پایه های سوم و چهارم دبستان های دولتی شهر اصفهان

هدف این پژوهش بررسی میزان اثر بخشی آموزش روش چند حسی اورتون بر عملکرد خواندن دانش آموزان دختر نارساخوان کلاس های سوم و چهارم مدارس ابتدائی شهر اصفهان در سال تحصیلی 88-89 بود. جامعه آماری پژوهش را دانش آموزان دختر پایه های سوم و چهارم دبستان های دولتی شهر اصفهان تشکیل می دادند. طرح پژوهش به صورت آزمایشی همراه با پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. به منظور اجرای پژوهش ابتدا با استفاده از نمونه گیری چند مرحله ای در منطقه سه آموزش و پرورش، دانش آموزان کلاس سوم و چهارم این منطقه انتخاب شدند و دانش آموزان نارساخوان با استفاده از فرم سنجش توانایی خواندن مخصوص هر کلاس و مصاحبه با معلمان این پایه ها مورد شناسایی قرار گرفتند و تعداد 32 نفر به صورت تصادفی انتخاب شدند (16 نفر کلاس سوم و 16 نفر کلاس چهارم) و این گروه های 16 نفره، هر کدام به صورت کاملا تصادفی در دو گروه 8 نفری آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه های آزمایش هر کلاس جداگانه، به مدت 8 جلسه (هفته ای دو جلسه) تحت آموزش به روش چند حسی اورتون قرار گرفتند و گروه های کنترل هیچ گونه آموزشی دریافت نکردند. پس از اتمام جلسات آموزش، گروه های آزمایش و کنترل با استفاده از آزمونهای خواندن مورد بررسی مجدد قرار گرفتند. در سطح آمار توصیفی میانگین، حداقل و حداکثر نمرات و انحراف معیار، و در سطح آمار استنباطی از روش تحلیل کواریانس بهره گرفته شد و داده ها با استفاده از نرم افزار15spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج، تفاوت معنی داری(0001/0 =p ) را در مرحله پس آزمون بین گروه های آزمایش و کنترل نشان داد. با توجه به وجود تفاوت معنادار بین گروه های آزمایش و کنترل در پس آزمون می توان گفت که برنامه آموزشی بر اساس روش الفبایی، در کودکان نارساخوان اثربخش بوده است و می توان از این روش برای افزایش توانایی خواندن این کودکان بهره برد.