تأثیر ارزشیابی توصیفی در بهبود کیفیت فرآیند یاددهی – یادگیری دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر تهران از دیدگاه معلمان سال تحصیلی 89-88

از آنجا که طرح ارزشیابی توصیفی با اهداف وراهکارهای جدید، پیشرفت تحصیلی را تحت تأثیرقرار می دهد، این پژوهش به بررسی تأثیر ارزشیابی توصیفی بر بهبود کیفیت فرآیند یاددهی – یادگیری دانش آموزان مقطع ابتدایی می پردازد. در این راستا جامع? آماری این پژوهش کلی? معلمان دور? ابتدایی شهر تهران در سال تحصیلی 88ـ89 تعداد 18711 نفر بود که حجم نمونه براساس جدول مورگان و کرجیس 376نفر تعیین شد. روش پژوهش توصیفی پیمایشی است و از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد که شامل 35 گویه بوده و ضریب اعتبار آن پس از اجرای مقدماتی 96% به دست آمد. گویه های پرسشنامه بر اساس طیف پنجگانه لیکرت ( شامل گزینه های خیلی زیاد، زیاد، نظری ندارم ،کم وخیلی کم) طرح شدند، پرسشنامه در کلاسهای ضمن خدمت ارزشیابی توصیفی که برای معلمان مناطق تشکیل شده بود و همچنین تعدادی از مدارس مناطق 2،4،5،9،10،13،14،15،17،18 که به صورت خوشه ای تصادفی انتخاب شد بودند اجرا شد سپس داده ها و اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آزمون تک گروهی در محیط نرم افزاری spssتحلیل گردید . در نهایت یافته های پژوهش نشان می دهد که ارزشیابی توصیفی در سطح اطمینان 95% کارآمدی زیادی در بهبود کیفیت فرآیند یاددهی ـ یادگیری دانش آموزان دارد و همچنین تجزیه وتحلیل سوالات پژوهش نشان می دهند، که ارزشیابی توصیفی درسطح اطمینان 95% به میزان نسبتاًزیادی در خلاقیت و نوآوری، رشدو شکوفایی استعدادهای نهفت? دانش آموزان، ایجاد فرصت های یادگیری، بالا بردن انگیزه و تشویق برای یادگیری و همچنین درروابط اجتماعی دانش آموزان تأثیر گزار است.