توزیع عادلانه و نحوه استقرار مراکزآموزشی زنجان با استفاده از gis ( مطالعه موردی مدارس راهنمایی منطقه 2 زنجان )

چکیده : عدالت اجتماعی از جذابترین شعارهای مکاتب بشری در طول تاریخ بوده است. و در دهه اخیر یکی از مهمترین موضوعاتی است که دانشمندان علوم اجتماعی به آن توجه دارند. این امر ناشی از رویکرد واقع بینانه تمامی رشتههای علوم انسانی به فرایندهای نابرابری در جهان می باشد. یکی از ابعاد عدالت اجتماعی در شهرها توجه به توزیع بهینه کاربریهای شهری از جمله کاربریهای خدمات دهنده می باشد که در صورت توزیع عادلانه می تواند علاوه بر رفاه ساکنین مناطق شهری امکان حصول به عدالت اجتماعی آنان منجر شود. در این میان فضاهای آموزشی در زمره ی کاربریهایی است که از اهمیت روزافزونی برخوردار بوده و با توجه به موارد فوق، لزوم تاسیس مدارس جدید و مکان یابی بهینه و مناسب آنها مستمراً بیشتر می شود. مکان یابی درست و توزیع بهینه مدارس می تواند ضمن فراهم نمودن امکان حصول به عدالت اجتماعی، مشکلات فیزیکی و اقتصادی ناشی از طی مسافتهای طولانی را کاهش دهد و بر کیفیت آموزشی بی افزاید. پایان نامه حاضر بر آن است تا با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی و توابع تحلیل مکانی gis و بر اساس ترکیب عوامل و لایه های اطلاعاتی وضعیت موجود، و معیارها و ضوابط آن، در برنامه ریزی کاربری اراضی شهری ابتدا توزیع فضایی و نحوه استقرار فضاهای آموزشی مقطع راهنمایی منطقه دو شهر زنجان را مورد بررسی قرار داده و سپس با مشخص کردن مناطق نیازمند و خارج از پوشش فضاهای آموزشی راهنمایی موجود، مدارس جدیدی را برای احداث، مکان یابی و پیشنهاد کند. نتایج حاصله از تحلیل های صورت گرفته در محیط gis نشان می دهد که 66/41 درصد از ساختمانهای آموزشی (در10 ساختمان ) در جوار کاربریهای ناسازگار قرار گرفته اند. از این میزان 3/33 درصد در جوار راههای پر تردد و با آلودگی صوتی و هوایی بسیار بالا و 3/8 درصد نیز در جوار کاربرد صنعتی و کارگاهی قرار گرفته اند. مجموع مدارسی که در جوار کاربری نیمه سازگار یا مشروط قرار گرفته اند ، 5/37 درصد می باشد که 4 مورد در جوار کاربری درمانی می باشد و 7/16 درصد از ساختمانهای مدارس مورد مطالعه را شامل شده است و 8/20 درصد از مدارس نیز در جوار کاربری اداری واقع شده اند. واژه های کلیدی مورد استفاده فضای آموزشی، توزیع فضایی، عدالت اجتماعی، تحلیل عاملی، مدل a.h.p، gis، مکانیابی