بررسی تاثیر الگو های ارتباطی خانوادگی بر میزان بروز رفتارهای پرخطر بر گروهی از دانش آموزان دبیرستانی شهر شیراز

هدف از این مطالعه بررسی تاثیر الگو های ارتباطی بر میزان بروز رفتار های پر خطر بر گروهی از دانش آموزان دبیرستانی شهر شیراز بود .روش پژوهش از نوع توصیفی - مقطعی است . جامعه آماری کلیه دانش آموزان دبیرستانهای شیراز بودند که بر اساس جدول کوهن با روش خوشه ای چند مرحله ای از تعداد 220 نفر از آنها انتخاب شدند که 120 نفر پسر و 100نفر دختر بودند. ابزار سنجش در این پژوهش عبارت بودند از پرسش نامه الگو های ارتباطی خانوادگی (کوئرنر و فیتز پاتریک ،2002)و پرسش نامه رفتارهای پر خطر (نورت داکاتا ،2007) که بر روی جامعه نمونه اجرا گردید.داده ها با استفاده از تحلیل واریانس تجزیه و تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین الگو های ارتباطی خانوادگی میزان بروز رفتارهای پر خطر تفاوت معنا داری وجود دارد(0/0001>p).بدین صورت که بیشترین میزان رفتارهای پر خطر در الگوی ارتباطی خانوادگی بی قید و شرط و محافظت کننده بود و کمترین میزان بروز رفتار پر خطر در الگوی خانواده کثرت گرا مشاهده شد.نتایج آزمون تعقیبی توکی نشان داد که بین الگو های ارتباطی کثرت گرا و محافظت کننده تفاوت معنا داری وجود دارد (0/005>p)و همچنین بین الگو های کثر ت گرا و بی قید و شرط تفاوت به سطح معنا داری رسیده است (0/004>p)و بین الگو های ارتباطی توافق کننده و سایر الگو های ارتباطی تفاوت به سطح معنا داری نرسیده است و بین الگو های محافظت کننده و بی قید و شرط تفاوت به سطح معنا داری نرسیده است (0/9>p). نتایج دیگر پژوهش نشان داد که تعامل بین الگو های ارتباطی و جنسیت بر بروز رفتارهای پر خطر تفاوت معنا داری را نشان می دهد (0/0001>p)بدین معنا که میزان بروز رفتارهای پر خطر در پسرا در چهار الگو بیشتر از دختران مشاهده شد.