مطالعه آینده نگر رابطه میان آسیب های ورزشی و برخی عوامل آمادگی جسمانی در فوتبالیست ها

هدف از مطالعه حاضر بررسی رابطه میان آسیب های ورزشی و برخی عوامل آمادگی جسمانی در فوتبالیست ها بوده است. روش شناسی: آزمودنی های تحقیق حاضر شامل 69 نفر (سن= 9/3 ± 8/23 سال) بازیکنان با سابقه(سابقه=56/4±45/9سال) بزرگسالان فوتبال باشگاهی استان گیلان شرکت کننده در لیگ کشوری است که به طور هدفدار و بر مبنای در دسترس بودن و بطور داوطلبانه مورد مطالعه قرار گرفتند. آزمودنی ها پس از پر کردن فرم رضایتنامه و پرسش نامه،ویژگی های دموگرافیک شامل اطلاعات مربوط به سن، قد، وزن، عضو برتر و غیر برتر و تجربه را تکمیل کردند. برای ارزیابی قدرت عضلانی از دستگاه نیروسنج نیکلاس، انعطاف پذیری از آزمون خمش و رسش و توان هوازی از آزمون بروس استفاده شد. در مدت کل برگزاری مسابقات محقق با کمک پزشکان تیم کلیه آسیب های رخ داده را ثبت کرد. ازپرسشنامه بررسی عوامل خطر آفرین (risk factors) هاوکینز و فولر با اعتبار 87% نیز برای جمع آوری اطلاعات مربوط به تحقیق عوامل خطر آفرین آسیب استفاده شد.از آزمون ضریب همبستگی پیرسون برای ارتباط بین قدرت عضلانی، انعطاف پذیری، توان هوازی و میزان آسیب دیدگی و آزمون خی دو برای بررسی ارتباط بین سن، تجربه، پست بازیکن، پای برتر و غیر برتر و میزان آسیب دیدگی در سطح (5./.?p) استفاده شد. نتایج: داده های توصیفی تحقیق نشان داد که بیشترین آسیب در اندام تحتانی(8/63)و در بافت عضلانی(3/62)مشاهده گردید.بیشترین نوع آسیب از نوع استرین بود .همچنین وقوع آسیب در پای برتر به مراتب بیشتر از پای غیر برتر بود.(3/61) در تحقیق حاضر ارتباط معنی داری بین قدرت(042/0=p)، انعطاف پذیری(022/0=p)و توان هوازی(029/0=p)مشاهده شد.نتایج نشان داد ارتباط معنی دار و بالایی بین قدرت عضلانی (74/0=r)، انعطاف پذیری (81/0=r)، توان هوازی (82/0=r) و میزان بروز آسیب وجود دارد (05/0>p). همچنین، ارتباط معنی داری بین سن، تجربه، پست بازیکن، پای برتر و غیر برتر و میزان آسیب دیدگی مشاهده نشد (05/0>p). همچنین، احتمال و شدت آسیب، با بالا رفتن سن افزایش یافته بود، در حالیکه با بالا رفتن سطح مهارت و تجربه بازیکنان این احتمال کاهش نشان می داد. نتایج همچنین نشان داد هافبک ها در معرض بیشترین آسیب قرار دارند و وقوع آسیب در سمت برتر بازیکنان بیش از سمت غیر برتر است. بحث: تحقیق حاضر نشان داد که قدرت، انعطاف پذیری و توان هوازی (به طور کلی آمادگی بدنی) نقش مهمی در احتمال بروز آسیب ایفا می کنند.به نظرمی رسد مربیان و بازیکنان می بایست توجه بیشتری به عوامل قدرت و انعطاف پذیری و توان هوازی داشته باشندهمچنین عوامل مهارت و تجربه بازیکنان نیز باید مورد توجه خاص قرار گیرد.