ارتباط بین شاخص توده ی بدن و عوامل خطر زای قلبی عروقی در دانشجویان پسر دانشگاه اصفهان

بیماری های قلبی عروقی یکی از اصلی ترین علل مرگ و میر در جوامع امروزی می باشدکه ارتباط بالایی با اضافه وزن و چاقی دارد. هدف از این تحقیق تعیین ارتباط میزان شاخص توده ی بدن با عوامل خطرزای قلبی در دانشجویان دانشگاه اصفهان می باشد. در این بعد از اندازه گیری قد و وزن 300 نفر دانشجوی پسر دانشگاه اصفهان 60 نفر را که سابقه ی بیماری خاصی نداشتند براساس شاخص توده بدن انتخاب و در سه گروه معمول (bmi کمتر از 25) اضافه وزن(bmi بین 25 تا 30) و چاق (bmi بیشتر از 30) قرار داده و برخی از عوامل خطرزای قلبی عروقی و اندازه های ترکیب بدن به منظور محاسبه درصد چربی بدن و نسبت دور کمر به دور لگن مورد اندازه گیری قرار گرفت. سپس آزمودنی ها پرسشنامه برآورد حداکثر اکسیژن مصرفی بدون تمرین را پر کردند و میزان اکسیژن مصرفی بیشینه بر اساس سن و جنس آزمودنی ها برآورد شد. در نهایت داده های حاصل با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس (anova) به منظور مقایسه گروه ها توسط نرم افزار spss مورد بررسی قرار گرفت. بر طبق یافته های نحقیق حاضر بین شاخص توده ی بدن آزمودنی ها و با برخی عوامل خطرزای قلبی ارتباط منفی معنی داری مشاهده شد(p<0.05). همچنین ارتباط منفی معناداری میان حداکثر اکسیژن مصرفی و عوامل خطرزای قلبی مشاهده شد(p<0.05). بین میانگین همه ی فاکتورهای خونی بجز لیپوپروتئین پر چگال در گروه های معمول با اضافه وزن و چاق تفاوت معنی داری مشاهده شد(p< 0.05). میانگین لیپوپروتئین پر چگال تنها بین گروه معمول و چاق تفاوت معنی داری داشت(p< 0.05). با توجه به اطلاعات بدست آمده از تحقیق حاضر و مشاهده ی تفاوت معنی دار بین عوامل خطر زای قلبی در سه گروه تحت بررسی و همچنین وجود ارتباط معنی دار بین شاخص توده بدن و حداکثر اکسیژن مصرفی با برخی از عوامل خطر زای قلبی بنابراین به نظر می رسد با اندازه گیری شاخص توده ی بدن و اطلاع از میزان اضافه وزن و قرار دادن وزن در شرایط ایده آل بوسیله ی فعالیت بدنی و بالا بردن آمادگی قلبی تنفسی بتوان گامی جهت جلوگیری از بیماری های قلبی و مشکلات ناشی از آن برداشت.