تغییرات کیفیت زندگی و برخی شاخص های عملکردی زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس در طول مدت دوره ی ورزش در آب

درمان گرهای فیزیکی اغلب بیماران مبتلا به ms را به شرکت در ورزش های هوازی آبی تشویق می کنند؛ با اینحال، تحقیق کمی در زمینه ی کارایی ورزش های هوازی آبی جهت بهبود شاخص های بدنی و عملکردی بیماران مبتلا به ms انجام شده است. هدف اصلی از انجام این تحقیق ارزیابی تغییرات کیفیت زندگی، شاخص خستگی و برخی شاخص های عملکردی زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس پس از 8 هفته تمرین ورزش در آب بود. بدین منظور تعداد 21 نفر (با میانگین سن 98/7±62/32 سال، قد 55/6±50/157 سانتی متر، وزن 20/8± 31/59 و شاخص توده بدنی 42/3± 95/23 کیلوگرم بر متر مربع) از بین زنان مبتلا به بیماری ms نوع rr با 5/3> edssمراجعه کننده به انجمن ms شهرستان اصفهان انتخاب و به صورت تصادفی در 2 گروه کنترل (10) و تمرینی (11) قرار گرفتند. سپس گروه تجربی در یک برنامه ی تمرینی ورزش در آب به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه ی یک ساعته با شدت 50 تا 75 درصد ضربان قلب ذخیره ی بیشینه شرکت کردند، در حالی که به گروه کنترل آموزش داده شد که شیوه ی زندگی معمولی خود را پیگیری کنند. متغیرهای مورد اندازه گیری قبل و در پایان هفته های چهارم و هشتم برنامه ی ورزش در آب شامل مشخصات بدنی از قبیل؛ وزن، قد، شاخص توده ی بدن، شاخص های عملکردی، مقیاس خستگی و کیفیت زندگی بود. در نهایت داده های حاصل با استفاده از آزمون آماری تجزیه و تحلیل واریانس با داده های تکراری و آزمون t وابسته مورد تحلیل آماری قرار گرفتند. نتایج بهبود معناداری در تمام متغیرهای مشخصات بدنی (وزن، شاخص توده ی بدنی)، زیر گروه های کیفیت زندگی (بجز؛ عملکرد شناختی و جنسی)، مقیاس خستگی و شاخص های عملکردی در طول دوره های مختلف ورزش در آب در گروه تجربی را نشان داد (05/0p?). همچنین، مقادیر بین گروهی تفاوت معناداری را در متغیرهای بدنی از قبیل وزن، شاخص توده ی بدنی، شاخص های عملکردی از قبیل؛ سرعت و استقامت راه رفتن، تعادل، خستگی و کیفیت زندگی بین گروه-های تجربی و کنترل در طول دوره ی بازتوانی ورزش در آب نشان داد (05/0p?). ورزش های هوازی آبی هر دو شاخص های بدنی و عملکردی در بیماران مبتلا به ms بهبود می بخشد و باید با وسعت بیشتری مورد تشویق قرار گیرند.