تحلیل خطاهای شفاهی زبان آموزان ایرانی

چکیده یادگیری زبان همچون فراگیری سایر مطالب همراه با ارتکاب خطاست. زبان آموزان زبان دوم یا خارجه در حین یادگیری زبان جدید مرتکب خطاهای زیادی می شوند. گرچه تحلیل و تجزیه خطاها به منظور تعیین منابع زبانشناسی و روانشناسی آنان موضوع جدیدی نیست اما همواره برای هر فردی که سعی در یادگیری یا تدریس زبان خارجه دارد جذاب می باشد. از طریق تحلیل خطاهایی که زبان آموزان مرتکب میشوند مدرس به درک واضحی از ذات زبان درونی آنان دست می یابد. این مطالعه سعی بر این دارد که خطاهای زبان آموزان ایرانی در مقاطع متوسط (پایین) و پیشرفته که زبان انگلیسی را به عنوان زبان خارجه فرا میگیرند تعیین و تحلیل کند. تحقیق حاضر بر الگوهای خطا در بیان شفاهی و بالاخص بر خطاهای دستوری تاکیید دارد که چارچوب پیشنهادی الیس بر اساس مدل کردر را دنبال می کند. این تحقیق از طریق تحلیل کمی خطاهای بین زبانی از دیدگاه قواعد دستوری و منابع خطاها فراوانی و توزیع خطاهای بین زبانی را بررسی کرده نوع خطاهایی که بر توسعه سیستم بین زبانی در سطوح مختلف مهارت تاثیر فراوان دارند را یافته و میزان تاثیر زبان مادری بر سیستم بین زبانی را نشان میدهد. نتایج تحقیق نشان میدهد که زبان آموزان در هر مقطعی یک سیستم بین زبانی را دارا میباشند و از استراتژی های مختلف یادگیری نیز استفاده می کنند. زبان آموزان بیشتر به این دلیل مرتکب خطا می شوند که سطح مهارت زبانی آنان در حدی نیست که بتوانند زبان مقصد را به درستی به کار برند. هنگامی که زبان آموزان سعی بر تکلم به زبان مقصد دارند الگوهای اصلی زبان اول با الگوهای زبان مقصد تداخل پیدا می کند. یافته های تحقیق نشان می دهد که مراحل ابتدایی یادگیری زبان خارجه تا حد زیادی تحت تاثیر زبان اول می باشد. زبان آموزان در مقاطع ابتدایی سعی بر این دارند که زبانی ساده را برای بیان مقاصد خود استفاده کرده و از طریق محک زدن فرضیه ها به دستور زبان مقصد نزدیکتر شوند. با در نظر گرفتن مراحل پیشروی سیستم بین زبانی نتیجه گیری می شود که زبان آموزان مقاطع متوسط (پایین) در مرحله پیدایش و زبان آموزان مقطع پیشرفته مابین مراحل سیستماتیک و ثبات می باشند. نتایج تحقیق نشان می دهد که زبان آموزان و مدرسان ایرانی آگاهی لازم را در زمینه خطاها ندارند. در بیشتر موارد بین زبان آموزان و مدرسان تفاهمی در مورد انواع خطاها وجود ندارد