اندازه گیری کارایی صنایع غذایی در ایران و رابطه آن با اندازه بنگاهها

چکیده: با توجه به اهمیت صنایع غذایی و مباحث رقابت و ورود به بازار جهانی، ارزیابی کارایی فعالیت های مختلف موجود در این صنعت، از اهمیت بالایی برخوردار است. لذا در این تحقیق سعی شده است که کارایی فعالیت های موجود در این صنعت، طی سالهای 1386-1380، در سطح کدهای 4رقمیisic، به تفکیک کارگاههای صنعتی 49-10نفرکارکن و کارگاههای صنعتی بالای50 نفر کارکن، با استفاده از روش تحلیل پوششی داده ها، مورد بررسی قرار گیرد. بدین منظور ارزش داده ها، نیروی کار و موجودی سرمایه به عنوان نهاده ها و ارزش تولیدات به عنوان ستانده بکار گرفته شده است. نتایج نشان می دهند که میزان کارایی برای فعالیت های مختلف صنایع غذایی، متفاوت است. همچنین با توجه به اینکه شاخص بهره وری کل عوامل، عموماً به مقایسه کارایی یک بنگاه در دو زمان مختلف یا دو بنگاه در یک دوره زمانی معین اشاره می نماید، نتایج مربوط به محاسبه بهره وری کل نشان می دهد که کارگاههای صنعتی با ظرفیت بالای50 نفرکارکن از کارایی بالاتری نسبت به کارگاههای صنعتی با ظرفیت49-10 نفرکارکن، برخوردارند. در نهایت قابل ذکر است که طی مورد بررسی، تولید نان شیرینی وبیسکویت به عنوان کاراترین فعالیت کارگاههای صنعتی 49-10 نفر کارکن و تولید روغن وچربی حیوانی و نباتی خوراکی به عنوان کاراترین فعالیت کارگاههای صنعتی بالای 50 نفر کارکن، شناخته شده اند .