ارتباط بین هوش های چند گانه زبان آموزان، مهارت های زبانی و موفقیت تحصیلی ایشان در زبان انگلیسی

هدف این مطالعه بررسی رابطه معنی داری بین مهارت های یادگیری زبان انگلیسی شامل خواندن، نوشتن، گفت و شنود و تحصیلات دانشگاهی با هوش های چندگانه می باشد. بدین منظور 96 نفر از دانشجویان سال سوم و چهارم دوره کارشناسی دانشگاه فردوسی مشهد در رشته ادبیات انگلیسی انتخاب شدند. به زبان آموزان نمونه ترجمه شده تست میداس داده شد تا هوش های چندگانه آنها اندازه گیری شوند. همچنین نمرات زبان آموزان ، در چهار مهارت خواندن، نوشتن وگفت و شنود و همچنین معدل کل از بخش آموزش دانشکده گرفته شد. نمرات بدست آمده از آزمون میداس مربوط به هشت هوش به عنوان متغیرهای مستقل و نمرات چهار مهارت خواندن، نوشتن، گفت و شنود و معدل کل بعنوان متغیرهای وابسته در نظر گرفته شد. نتایج تحلیل همبستگی نشان داد که از میان هوش های هشتگانه، ارتباط معنا داری وجود دارد بین: 1. هوش زبانی و معدل کل 2. هوش های زبانی، منطقی و خودشناسی و مهارت نوشتن 3. هوش های زبانی، منطقی و دیداری و مهارت های گفت و شنود ودر مورد مهارت خواندن هیچگونه ارتباط معناداری دیده نشد. همچنین نتایج رگراسیون چندگانه نشان داد که هوش های چندگانه (بعنوان متغیرهای مستقل) نمیتوانند عملکرد زبان آموزان را در چهار مهارت خواندن، نوشتن، گفت و شنود و همچنین معدل کل (بعنوان متغیرهای وابسته) پیشگویی کنند.