ارزیابی کاربری اراضی شهری با استفاده از gis (نمونه موردی: سقز)

در چند دهه اخیر بایروز تحولات جدید شهر ها به سرعت تغییرات و دگر گونی هایی را پذیرفته اند . جمعیت به سرعت افزایش یافته و گسترش فیزیکی شهر ها به صورتی نا متعادل و نا هماهنگ عمل کرده است . در راستای این گسترش فیزیکی ، کاربری های شهری با مشکلاتی وسیعی روبرو بوده اند . در حقیقت بین کاربری های شهری و اختصاص زمین و سرانه های شهری مناسب به هر یک تناسب معقولی برقرار نبوده است ، علاوه بر این از نظر همجواری و سازگاری بین کاربری ها مشکلات بسیاری بروز کرده است . این پژوهش در پی آن است . تا با بررسی کاربری ها در سطح محلات شهر سقز به ارزیابی سازگاری کاربری ها و تعیین مکان های مطلوب آن، همچنین به ارزیابی معابر و بررسی قوانین و مقررات مندرج در طرح ها و تطبیق آن با شرایط اقتصادی ، اجتماعی و کالبدی شهر سقز بپردازد . برای این منظور از مدلهای ahp ، همپوشانی وزن ها و swot جهت ارزیابی کاربری ها استفاده شده است . نتایج این پژوهش حاکی از آن است که میان کاربری ها خصوصاً صنوف مزاحم و بهداشتی - درمانی با سایر کاربری ها نا سازگاری در سطح بسیار بالایی است. همچنین معابر ، با توجه به میزان جمعیت و ترافیک موجود ظرفیت حال و آینده را ندارد .