اثر بخشی آموزش مهارتهای ارتباطی بر اساس رویکرد شناختی – رفتاری بر صمیمیت زناشویی زوجین جانباز مراجعه کننده به بنیاد شهید شهر جوانرود

اثر بخشی آموزش مهارت های ارتباطی بر اساس رویکرد شناختی-رفتاری بر صمیمیت زناشویی زوجین جانباز مراجعه کننده به بنیاد شهید شهر جوانرود ارتباط و مهارت های ارتباطی در نظام خانواده به عنوان چارچوبی برای ثبات آن و تحکیم روابط زن و شوهر است.به خصوص در روابط خانواده های آسیب پذیری همچون خانواده های جانبازان که ارتباط و اصلاح آن از اهمیت بسیاری بر خوردار است.بنابراین هدف کلی از پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش مهارتهای ارتباطی با رویکرد شناختی-رفتاری بر میزان صمیمیت زناشویی جانبازان است.پژوهش حاضر از نوع شبه تجربی ،پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل است.جامعه آماری پژوهش شامل:کلیه زوجین مراجعه کننده به واحد مددکاری بنیاد شهید جوانرود در طول چهار ماه(فروردینفاردیبهشت،خرداد،تیر) می باشد.نمونه آماری شامل 20 زوج جانباز بود که از نمونه های در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند.زوجین گروه آزمایش به مدت 8 جلسه(16 ساعت)تحت آموزش مهارت های ارتباطی با رویکرد شناختی-رفتاری قرار گرفتند و در پایان از هر دو گروه پس آزمون بعمل آمد.ابزار به کار رفته در این پژوهش عبارت بود از پرسشنامه صمیمیت در ازدواج استفان وندن بروک(1995)،با پنج مولفه (صمیمیت،توافق،ابراز محبت،پایبندی به تعهدات،صادق بودن)می باشد،که برای زوج ها اجرا شد.یافته های تحقیق با استفاده از روش تحلیل کوواریانس با نرم افزار spssتجزیه و تحلیل شد.نتایج به دست آمده نشان می دهد که آموزش مهارت های ارتباطی در صمیمیت زناشویی کلی تاثیر مثبت داشته و کاربرد آموزش مهارتهای ارتباطی مبنی بر نظریه شناختی-رفتاری،میزان صمیمیت زناشویی جانبازان را افزایش داده است. کلید واژه ها:مهارت های ارتباطی،رویکرد شناختی-رفتاری،صمیمیت زناشویی،جانباز.