بررسی ساختاری داستان های احمد دهقان (من قاتل پسرتان هستم و سفر به گرای 270 درجه)

«ادبیات پایداری» آثاری را شامل می شود که در واکنش به بیداد و ستم های داخلی یا خارجی با زبانی ادبی و با هدف ایجاد روحیه مبارزه و پایداری در مردم شکل می گیرند. «ادبیات دفاع مقدس» در ایران، شاخه ای از ادبیات پایداری است که با آغاز جنگ تحمیلی ایران و عراق متولد شد. حجم انبوه آثار منتشر شده در این حوزه، جایگاه ویژه و لزوم توجه بیشتر به آن را نشان می دهد. احمد دهقان یکی از نویسندگانی است که در حوزه دفاع مقدس قلم می زند. پایان نامه حاضر به بررسی ساختاری دو اثر شناخته شده او «من قاتل پسرتان هستم» و «سفر به گرای 270 درجه» - به عنوان نمونه هایی از داستان کوتاه و رمان مطرح در زمینه دفاع مقدس- می پردازد. در این بررسی، علاوه بر توجه به نظریه های ساختارگرایان، در بخش روایت، میزان انطباق داستان های دهقان با نظریه های ژرار ژنت مورد بررسی قرار گرفته است. بر این اساس، رمان و تمام داستان های کوتاه دارای کانون درونی- بازنمود همگن هستند و رفت و برگشت های زمانی از ویژگی های اصلی داستان ها محسوب می شود. شخصیت های داستان ها همگی انسان هایی ساده و معمولی اند. این بررسی نشان می دهد مضمون در آثار دهقان، بر دیگر جنبه های داستانی غلبه دارد.