بررسی روابط ساختاری بین رضایت شغلی و رفتار شهروندی سازمانی و تعیین میزان آنها در کادر پرستاری بیمارستان های بوعلی سینا وشهید رجایی و قدس استان قزوین

*چکیده زمینه: اهمیت شهروندان و رفتار آنها به عنوان یکی از منابع بسیار مهم سازمان مطرح است و رفتار شهروندی یک نوع رفتار ارزشمند و مفید است که افراد آن را به صورت داوطلبانه از خود بروز می دهند. بنابراین در دنیای پُر چالش کنونی، سازمان ها به منظور رقابت در صحنه جهانی ،در تلاشند تا کارکنانی را به کار گیرند که فراتر از نقش تعیین شده در شرح شغلشان عمل کنند. هدف:مطالعه به منظور تعیین روابط ساختاری بین رضایت شغلی و رفتار شهروندی سازمانی و تعیین میزان آنها در کادر پرستاری بیمارستان های قزوین انجام شد. موارد و روش ها: در این پژوهش از روش تحقیق کاربردی و پیمایشی و با روش همبستگی وبکارگیری معادلات ساختاری استفاده شده است. نمونه آماری تحقیق را تعداد 241 از پرستاران تشکیل می دهند و داده های مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه گردآوری شده و با استفاده از تکنیک های آماری توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. یافته ها: بررسی تفکیکی ابعاد رضایت شغلی نشان داده است که رضایت پرستاران از بعد ماهیت شغل و همکاران در حد بالا و رضایت از ابعاد پرداخت، ارتقای شغلی و سرپرستان در حد پائین و هر سه بعد رفتار شهروندی سازمانی مشتمل بر مشارکت سازمانی، تحویل خدمات و وفاداری سازمانی در حد بالا است. نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان داده است که رضایت شغلی بر هر یک از ابعاد رفتار شهروندی سازمانی تاثیر مستقیم و معنادار دارد. وبا افزایش رضایت شغلی ، رفتار شهروندی سازمانی پرستاران بیمارستانهای قزوین افزایش می یابد. واژگان کلیدی: