بررسی انتقال حرارت جابه جایی در برخورد جت هوای دو بعدی و آرام به سطح گوه ای شکل با زاویه های متفاوت

جت های برخوردی به طور گسترده در بسیاری از کاربردهای مهندسی به منظور خنک کاری، گرمکاری و خشک کردن صفحات استفاده می شود. از جمله کاربردهای مهم جت های برخوردی، می توان خنک کاری پره های توربین گاز و قطعات الکترونیکی را نام برد. در این تحقیق یک کار آزمایشگاهی به منظور بررسی نرخ انتقال حرارت جابه جایی از یک سطح گوه ای شکل به جت هوای دوبعدی که روی رأس گوه پاشیده می شود انجام گرفته است. عدد رینولدز جت و فاصله ی نازل تا سطح و زاویه رأس گوه به عنوان پارامترهای اصلی این مطالعه به شمار می آیند. عدد رینولدز جت در محدوده ی 5،000 تا 20،000 و فاصله ی بی بعد نازل تا رأس گوه 4، 10 h/w= در نظر گرفته شد. زاویه ی رأس گوه در محدوده ی 300 تا 1800 تغییر می کرد، که در مورد زاویه ی رأس 1800 این آزمایش با حالت معروف برخورد جت با صفحه ی تخت منطبق می شود. عدد ناسلت متوسط و محلی در سطح برخورد برای تمام حالات بیان شده است. بر اساس نتایج این تحقیق، با کاهش زاویه ی رأس گوه، عدد ناسلت محلی در منطقه ی سکون افزایش، ولی در نواحی دیگر سطح برخورد کاهش می یابد. عدد ناسلت متوسط در زاویه ی رأس 1800 برای تمام حالات آزمایش (تمامی اعداد رینولدز و هر دو فاصله ی نازل تا رأس گوه) ماکزیمم به دست آمد.