تحلیل فضایی جاذبه های گردشگری استان ایلام با تاکید بر اکوتوریسم

اکوتوریسم گزینه شاخص بخش گردشگری است که می تواند توان بالقوه طبیعی و ویژگی های فرهنگی را به سرمایه های بالفعل تبدیل کند.و با رونق آن موجب اشتغال،اعتلا فرهنگی ،حفاظت محیط زیست و تقویت موقعیت منطقه درکشور شود . توسعه گردشگری به ویژه درکشورهای کمتر توسعه یافته،عامل موثری در مقابله با فقر است وموجب افزایش درآمد قشرهای مختلف،کاهش بیکاری و رونق اقتصادی و در نتیجه بهبود کیفیت زندگی مردم و افزایش رفاه اجتماعی می شود.بررسی ها نشان می دهد که ارزهای به دست آمده از فعالیت های گردشگری در تنظیم تراز پرداخت های بسیاری ازکشورها به ویژه کشورهای کمترتوسعه یافته که معمولا وابسته به یک محصول اند،موثر واقع شده است .با توجه به اینکه منطقه مورد مطالعه (استان ایلام)از جاذبه های گردشگری متنوعی برخوردار است ولی محرومیت های آن در سطوح مختلف به خصوص در زمینه صنعت گردشگری در منطقه و کمک به رشد و توسعه اقتصادی ،افزایش در امد و بالا بردن سطح اشتغال منطقه ،توسعه و گسترش گردشگری امری است لازم و کوتاهی بیشتر در این زمینه ،باعث عقب ماندن منطقه از یکی از زمینه های مهم فعالیت های اقتصادی و فرهنگی خواهد شد در این پژوهش سعی شده است جاذبه ها ی توریسمی ، اکو توریسمی و محدودیت های آنها را در سطح استان شناسایی و شهرستان های استان از نظر امکانات و پتانسیل های گردشگری سطح بندی شود و راهکارهایی در جهت توسعه و بهبود آن ارایه داده شده است. روش تحقیق در این پژوهش تحلیلی-توصیفی است که ضمن مطالعات میدانی و بررسی آمار با استفاده از نرم افزارهای آماریspssوexcellو همچنین نرم افزارها ی نقشه کشی arcgisبه تجزیه و تحلیل و ترسیم نقشه ها پرداخته شده است . نتایج بررسی نشان می دهد که با توجه به سطوح توسعه طبقات و امتیازات حاصله شهرستان ایلام در گروه تقریبا توسعه یافته، شهرستانهای مهران ، دره شهر وشیروان درگروه شهرستانهای حال توسعه و دهلران ، ایوان و آبدانان در گروه فرو توسعه طبقه بندی شدند.