تعیین معیارهای مکان یابی و طراحی نشانه های شهری در شهرهای جدید، نمونه موردی:شهر جدید سهند آذربایجان شرقی

در طول سه دهه اخیر ایجاد شهرهای جدید در ایران به عنوان راهکاری جهت کنترل رشد شهرهای بزرگ و محرکی برای توسعه، گسترشی روزافزون به خود گرفته است. اما با این وجود این شهرها نتوانسته اند آن چنان که باید محیط های خوانا و پاسخگویی را برای ساکنین خود و دیگر افراد به وجود آورند. عمده ترین علل و به طور کلی نقصان این شهرها در تأمین کیفیت های مختلف طراحی شهری و به ویژه خوانایی را نیز می توان در ساخت و سازهای توده ای و ناگهانی، تهاجم فرهنگ معماری و شهرسازی غرب و در نتیجه فراموشی اصول معماری و شهرسازی بومی گذشته دانست که سبب تشکیل فضاهایی با کمترین میزان رعایت اصول طراحی و ایجاد کیفیت های مطلوب کالبدی گردیده است. پژوهش حاضر هدف خود را ارتقاء خوانایی و نمایانی شهر جدید سهند به واسطه مکان یابی و طراحی مناسب نشانه های شهری قرار داده است. دستیابی به هدف فوق زمینه لازم برای شکوفایی و توسعه هویت مند این شهر جدید و در نتیجه حس تعلق بیشتر ساکنین این شهر نسبت به آن خواهد شد. با مطالعات عمیق در ارتباط با معیارهای طراحی شهری در توسعه شهر جدید سهند می توان به ارتقاء کیفیت های محیطی این شهر کمک نمود. بنابراین پرداختن به سیمای شهری و پنج عنصر فیزیکی تشکیل دهنده آن (راه، لبه، حوزه، گره، نشانه) در طرح های توسعه شهری شهر جدید سهند یکی از مهمترین راهکارهای دستیابی به هدف مذکور و همچنین مدون تر کردن نقشه ادراکی مردم و در نتیجه بالا بردن حس جهت یابی و مسیریابی در این شهر می باشد. روش تحقیق در پژوهش کاربردی حاضر از نوع توصیفی – تحلیلی می باشد. مناسب ترین راه دستیابی به هدف این پژوهش که به صورت طراحی ارائه گردیده است در واقع دستیابی به معیارهایی است تا بتوان از طریق آن ها مناسب ترین مکان ها برای استقرار نشانه های شهری در مقیاس های مختلف و همچنین چگونگی طراحی آن ها است به گونه ای که بتوان ساختمان هایی متمایز و شاخص را در اذهان ساکنین این شهر و دیگر مراجعین آن به وجود آورد. بدین ترتیب محیطی به وجود خواهد آمد که ساکنین آن و دیگران به راحتی قادر به شناسایی، خواندن، تحلیل و ضبط آن در ذهن خود خواهند بود و از این طریق و با مسیریابی و هدایت گری مناسب تر، راحت تر در سطح شهر جابجا خواهند شد.