ارزیابی جنگلکاری چهار گونه درختی با استفاده از منطق فازی و فرایند تحلیل سلسله مراتبی (ahp) در محیط gis (مطالعه موردی حوزه آبخیز قرناوه)

با توسعه صنعت، فناوری و ازدیاد جمعیت، رویشگاه های طبیعی در معرض تهدید و تخریب قرارگرفته اند. جنگل یکی از ارزشمندترین ثروت های ملی است و توسعه و گسترش آن در سطح منطقه به منظور احیای پوشش جنگلی تخریب یافته و بهسازی اکوسیستم بسیار حائز اهمیت است.در این مطالعه روش ارزیابی چند معیاره کامپیوتری در محیط gis به منظور تشخیص مناطق مناسب برای جنگلکاری گونه های کیکم، گردو، کاج سیاه و کاج جنگلی در حوزه آبخیز قرناوه در استان گلستان استفاده شد. متغیرهای محیطی مناسب از قبیل آب و هوا، خاک و توپوگرافی به منظور تجزیه و تحلیل مکانی مورد استفاده قرارگرفتند. توابع عضویت فازی به منظور تولید نقشه معیارهای استاندارد استفاده شدند. براساس فرایند تحلیل سلسله مراتبی مشخص شد که مهمترین متغیرهای موثر در تعیین تناسب اراضی برای جنگلکاری با چهار گونه ذکر شده، بارندگی، جهت وشیب می باشند. این تحقیق اطلاعاتی را در سطح منطقه ای تولید نموده است که الگویی برای مطالعات مشابه جنگلکاری با 4 گونه فوق در سطح کشور ایران محسوب می شود. در این تحقیق به منظور ارزیابی کمی و کیفی جنگلکاری کاج سیاه 50 نمونه با استفاده از روش تصادفی- سیستماتیک گرفته شد. در نتیجه این تحقیق مشخص شد، 542 هکتار (حدود8/8درصد) برای جنگلکاری کیکم، 57/645 هکتار (57/10درصد) برای جنگلکاری با گردو، 64/2042 هکتار (حدود11/62درصد) برای جنگلکاری با گونه کاج سیاه و32/31 هکتار (حدود51/0درصد) برای جنگلکاری با گونه کاج جنگلی مناسب است. همچنین، نشان داده شد که روش ارزیابی چند معیاره کامپیوتری برای تعیین مناطق مناسب کاشت گونه ها براساس داده های بوم شناختی آن ها مناسب است. این تحقیق نشان داد جنگلکاری کاج سیاه که در دامنه ها، مناطق خشک با تشعشعات حرارتی بالا، مناطق با میانگین بارندگی سالانه 480 میلی متر با خاک متعادل و ph قلیایی انجام شده بود، بهترین رویش را داشت.