بهینه سازی انتقال ژن به مرکبات

انتقال ژن gus به ارقام محلی لیموترش (لایم) با واسطه ی نژاد eha 105 باکتری agrobacterium tumefaciens دارای پلاسمید pbi121 بیان کننده ی ژن بتا گلوکورونیداز انجام شد و شرایط مطلوب برای باززایی ریزنمونه های تراژن بررسی و معرفی گردید. استفاده از انتقال ژن با واسطه ی آگروباکتریوم بیش ترین سیستمی است که در انتقال ژن به مرکبات با ریزنمونه های به دست آمده از گیاهچه های رشد یافته در شرایط آزمایشگاهی یا تحت شرایط گلخانه ای استفاده می شود. در این بررسی از قطعه های بین گرهی نهال های 6 تا 12 ماهه ی لیموترش به عنوان ریزنمونه برای انجام انتقال ژن استفاده شد. تاثیر عواملی از قبیل غلظت باکتری، مدت زمان تلقیح ریزنمونه ها با باکتری، غلظت استوسیرینگان بر روی کارآیی انتقال ژن و روش هایی به منظور رشد شاخه های تراژن مورد بررسی قرار گرفت. چگالی نوری 6/0، مدت زمان تلقیح 20 دقیقه و عدم استفاده از استوسیرینگان باعث افزایش میزان تراریختی شد. ریزنمونه ها در محیط باززایی ایجاد شاخه های چند سانتی متری کردند که بیان ژن بتا گلوکورونیداز در شاخه های تراژن با روش بیوشیمیایی و حضور آن با انجام pcr تایید شد. شاخه های تراژن به محیط کشت ریشه زایی منتقل شدند. به دلیل کارآیی بسیار پایین ریشه زایی، از پیوند زدن در محیط گلخانه استفاده شد. پایین شاخه های تراژن به شکل v برش داده و از آن ها به عنوان پیوندک استفاده شد. انتهای نهال های 3 تا 6 ماهه که به عنوان پایه به کار رفتند به صورت عمودی برشی به طول چند میلی متر داده شد. انتهای v شکل پیوندک ها در برش عمودی پایه قرار داده و محل اتصال با پارافیلم بسته شد. پس از گذشت 6 هفته پیوندک ها شروع به رشد و ایجاد برگ های جدید کردند که از آن ها برای بررسی وجود ژن استفاده گردید. این اولین گزارش از انتقال ژن به مرکبات در ایران می باشد.