تدوین مدلی به منظور تبیین و پیش بینی پیشرفت تحصیلی براساس مهارت های تحصیلی دانش آموزان پایه سوم دوره متوسطه شهر همدان در سال تحصیلی 87-1386

پژوهش حاضر با هدف تدوین مدلی به منظور تبیین و پیش بینی پیشرفت تحصیلی بر اساس مهارت های تحصیلی دانش آموزان انجام شده است. روش پژوهش، همبستگی از نوع پیش بینی است. پس از اجرای سه مطالعه مقدماتی و محاسبه ضرایب روایی و پایایی ابزار گردآوری داده ها، از بین جامعه آماری دانش آموزان سال سوم متوسطه شهرستان همدان، نمونه ای به حجم 358 نفر (143 نفر پسر و 215 نفر دختر) به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و پرسشنامه مهارت های تحصیلی مرکز مشاوره موسسه پلی تکنیک دانشگاه ایالتی ویرجینیا را تکمیل کردند. همچنین میانگین کل درسی آنها به عنوان ملاک پیشرفت تحصیلی اخذ گردید. پس از استخراج داده ها، ابتدا به وسیله نرم افزار spss ویژگی های جمعیت شناختی گروه نمونه و متغیرهای پژوهش توصیف شدند. آن گاه با استفاده از نرم افزار lisrel مدل پیشرفت تحصیلی بر اساس مهارت های تحصیلی دانش آموزان تدوین گردید و فرضیه های پژوهش آزمون شدند. نتایج آزمون فرضیه اول پژوهش نشان داد پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بر اساس مهارت های تحصیلی آنها از یک مدل خطی تبعیت می کند. به گونه ای مهارت های تحصیلی مدیریت زمان، تمرکز، درک مطلب، یادداشت برداری، نوشتن، مقابله با اضطراب امتحان اثر مستقیم و غیرمستقیم، اما مهارت های تحصیلی خواندن و امتحان دادن اثر غیرمستقیم معنی داری بر روی پیشرفت تحصیلی دارند. در ضمن همه مهارت های تحصیلی بر روی پیشرفت تحصیلی اثر کلی معنی داری دارند. نتایج آزمون فرضیه دوم پژوهش نشان داد مهارت های تحصیلی با هم 53 درصد واریانس پیشرفت تحصیلی را تبیین می کنند. نتایج آزمون فرضیه سوم پژوهش نشان داد طبق مقادیر استاندارد شده معادله پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بر اساس مهارت های تحصیلی آنها، مهارت های تحصیلی درک مطلب 0/31، یادداشت برداری 0/16، نوشتن 0/26، مقابله با اضطراب امتحان 0/17، مدیریت زمان 0/13، و تمرکز 0/35 در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان سهم دارند. نتایج آزمون فرضیه چهارم پژوهش نشان داد که بین همه مهارت های تحصیلی همبستگی مستقیمی وجود دارد.