بررسی اثربخشی امیددرمانی به روش گروهی بر کاهش افسردگی دختران یتیم مقطع دبیرستان موسسه ایتام شهرستان سبزوار

هدف پزوهش حاضر بررسی اثر بخشی امید درمانی بر کا هش افسردگی دختران یتیم مقطع دبیرستان موسسه ایتام شهرستان سبزوار می باشد. روش پژوخش حاضر نیمه تجربی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل است. به منظور انجام این پژوهش تعداد20نفر از 70 دختر یتیم دبیرستانی موسسه ایتام سبزوار به طور تصادفی انتخاب شدند وبعد از همتا- سازی با توجه به رشته و پایه تحصیلی دردو گروه آزمایش وکنترل قرار گرفتند و در جلسات امیددرمانی ( 7 جلسه) شرکت نمودند. ابزارهای این پژوهش شامل پرسشنامه امید اسنایدر و پرسشنامه افسردگی بک می باشد.. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل کواریانس و همبستگی پیرسون استفاده شد،نتایج نهایی پژوهش حاکی از آن بود که امید درمانی می تواند میزان افسردگی را در دختران یتیم کاهش دهد (0/01>p). از یافته های دیگر این که همبستگی تحصیلات مادر با امید وخرده مقایسه های آن وافسردگی معنادار نبود . اما همبستگی معدل دانش آموز با خرده مقیاس تفکر عامل و افسردگی (0/05>p) و همبستگی افسردگی با امید و خرده مقیاس های آن در دختران یتیم معنا دار بود(0/01>p). پیشنهاد می شود اثربخشی برنامه امیددرمانی بر عزت نفس،ابراز- وجود ، پیشرفت تحصیلی و ...بررسی شود ،همچنین اقداماتی جهت افزایش پیشرفت تحصیلی دختران یتیم صورت بگیرد.