رابطه جهت گیری هدف و راهبردهای مقابله با استرس تحصیلی در دانش آموزان دختر و پسر دبیرستانی شهر شیراز

امروزه با گسترش عوامل تنش زا، به دلیل تغییر شیوه زندگی، استرس به پدیده ای پیچیده و بزرگ تبدیل شده و تحت تأثیر عوامل متعدد و تعامل میان آنها قرار دارد. یکی از منابع مهم فشار روانی در دوران نوجوانی، فشارهای ناشی از موقعیتهای تحصیلی است. شیوه های مقابله با استرس تحصیلی به عوامل متعددی بستگی دارد، هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه جهت گیری هدف تحصیلی با راهبردهای مقابله با استرس بود. آزمودنی های پژوهش شامل 372 دانش آموز (189، دختر و 183،پسر) سال دوم دبیرستان شهر شیراز بودند. برای اندازه گیری انواع جهت گیری هدف، شامل جهت گیری هدف تسلط گرایشی، تسلط اجتنابی، عملکرد گرایشی و عملکرد اجتنابی از پرسشنامه الیوت و مک گریگور (2001) استفاده شد. به منظور اندازه گیری استرس تحصیلی از پرسشنامه راهبرد مقابله ایی استراچرز و همکاران (1995) استفاده شد. این پرسشنامه دو نوع راهبرد مقابله ای شامل: راهبرد مسئله مدار و راهبرد هیجان مدار را مورد سنجش قرار می هد. پایایی ابزارهای مذکور به روش آلفای کرونباخ و روایی آنها از طریق تحلیل عوامل مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از پایایی و روایی ابزارهای پژوهش بود. به منظور تعیین قدرت پیش بینی انواع جهت گیری هدف برای هر یک از شیوه های مقابله از رگرسیون چند گانه به روش همزمان استفاده شد نتایج نشان داد که جهت گیری هدف تسلط گرایشی و عملکرد گرایشی پیش بینی کننده مثبت سبک مسئله مدار و هدف تسلط اجتنابی و عملکرد اجتنابی پیش بینی کننده منفی سبک مسئله مدار هستند. هدف تسلط گرایشی و عملکرد گرایشی پیش بینی کننده منفی سبک هیجان مدار و هدف تسلط اجتنابی و عملکرد اجتنابی پیش بینی کننده مثبت سبک هیجان مدار هستند.