بررسی تروپیسم ویروس برونشیت عفونی پرندگان سویه 91/4 سروتیپ b/793 در بافت بیضه خروس

بیماری برونشیت عفونی، یک بیماری حاد تنفسی پرندگان با واگیری بالا می باشد. بطور کلی ماکیان تنها میزبان طبیعی هستند که به ویروس برونشیت عفونی آلوده می شوند. ماکیان در هر سنی نسبت به عفونت حساس هستند. اما تظاهر بیماری در جوجه های جوان شدیدتر است و باعث تلفات می شود. این بیماری دارای اهمیت اقتصادی است، چرا که برونشیت عفونی یکی از علل کاهش وزن و افزایش ضریب تبدیل غذایی می باشد. گزارش شده است که واکسیناسیون علیه بیماری برونشیت عفونی پرندگان دردوره رشد می تواند یکی از علل بروز کاهش باروری خروس در دوره تولید باشد. ازطرف دیگر ویروس برونشیت عفونی پرندگان دارای سویه های مختلفی میباشد. همه این سویه ها نسبت به دستگاه تنفسی تروپیسم دارند اما تمایل آنها برای حمله به بافت های دیگر با یکدیگر تفاوتهای فاحشی دارد. با توجه به اهمیت بیماری برونشیت عفونی در پرندگان و نیز افزایش گزارشات مبنی بر آلودگی مزارع به سویه 91/4 سروتیپ b/793، سبب شد که ما مطالعات خود را بر روی سویه 91/4 ویروس برونشیت عفونی متمرکز نمائیم. از طرف دیگر، تغییر شدید تروپیسم بافتی سویه 91/4 ویروس برونشیت عفونی و مطالعات محدود در زمینه تمایل این سویه به اندامهای تناسلی پرندگان نر، ما را بر آن داشت تا با انجام این مطالعه، زوایای جدیدی از تروپیسم ویروس برونشیت عفونی پرندگان سویه 91/4 نسبت به اندام تناسلی خروس را مورد بررسی قرار دهیم. تعداد 90 قطعه جوجه خروس نژاد راس 308 به دو گروه 45 قطعه ای تقسیم شدند. هر گروه در اطاق های جداگانه ای تا پایان سن 15 هفتگی نگهداری شدند. گروه آلوده ( گروه a) با تلقیح ویروس زنده تخفیف حدّت یافته برونشیت عفونی پرندگان سویه 91/4 آلوده شدند. گروه غیرآلوده یا کنترل ( گروه b) با تلقیح نرمال سالین مورد آزمایش قرار گرفتند. در پایان هفته های 3، 7، 11، 15 نمونه های بافتی وسرمی جمع آوری شد. پس از استخراج rna از نمونه های بافتی بیضه بدون ناجیه اپیدیدیم و اپیدیدیم ، نای، لوزه های روده کور و کلیه، آزمایش rt-pcr با استفاده از پرایمرهای ویژه گروه ویروس برونشیت عفونی ( +bce1 و (-xce2انجام شد. محصول این آزمایش یک باند در اندازه 235 باز نوکلئوتیدی مربوط به ناحیه بسیار متغیر ژن s1 بود. برای مطالعه دقیق تر سلولهای هدف ویروس برونشیت عفونی سویه 91/4 در اندام تناسلی خروس آزمایش ایمنوپراکسیداز غیر مستقیم طراحی شد. در این آزمایش آنتی بادی اولیه از نوع آنتی بادی پلی کلونال بود. نتایج آزمایش الیزا افزایش تیتر آنتی بادی در گروه آلوده و کاهش تیتر آنتی بادی مادری در گروه کنترل را در طی دور آزمایش تایید نمود. تغییرات هیستوپاتولوژیکی مشخصی در مقاطع بافتی تهیه شده از بیضه خروس های گروه آلوده نسبت به گروه غیر آلوده مشاهده نشد . نتایج نشان داد که نمونه های بافتی نای، سکال تونسیل، کلیه? بیضه بدون اپیدیدیم و ناحیه اپیدیدیم بیضه گروه واکسینه شده حاوی محصولات 235 نوکلئوتیدی بودند وحضور ژنوم ویروس برونشیت عفونی 91/4 در این بافت ها تایید شد. اگر چه نتایج آزمایش rt-pcr بر روی نمونه های اپیدیدیم تعدادی از پرندگان گروه آلوده وجود ژنوم ویروس برونشیت عفونی را تایید کرد ولی در آزمایش ایمنوپراکسیداز غیر مستقیم از نظر وجود آنتی ژن های ویروسی? واکنش مثبتی مشاهده نشد .از دو نمونه بیضه گروه آلوده که در آزمایش rt-pcr وجود ژنوم ویروسی در آنها مورد تایید قرار گرفت ، در یک نمونه بیضه واکنش مثبت در آزمایش ایمنوپراکسیداز غیر مستقیم مشاهده شد. تعدادی از این سلولهای واکنش داده شده دربین لوله های منی ساز مشاهده شدند. تعدادی از سلول های واکنش داده در داخل لوله های منی ساز مشاهده شدند. این سلولها عمدتا در نواحی نزدیک به لایه زایای لوله های منی ساز قرار داشتند .بر اساس نتایج آزمایش های rt-pcr و آزمایش ایمنوپراکسیداز غیر مستقیم انجام شده در این تحقیق میتوان نتیجه گرفت که ژنوم ویروس برونشیت عفونی سویه 91/4 سروتیپ b/793 در بافت بیضه قابل شناسایی بوده و امکان تکثیر ویروس تخفیف حدت یافته در این اندام وجود دارد. اما تایید نهایی تکثیر نیاز به مطالعات و تحقیقات بیشتری دارد.