بررسی تاثیر یک برنامه اصلاحی منتخب بر بهبود عارضه کیفوسیس وکنترل تعادل ایستای دانش آموزان پسر دوره ابتدایی شهرکبودراهنگ

ناهنجاری کیفوسیس با ناهنجاری¬های عملکردی مختلف از جمله نارسایی¬های تعادلی همراه است با توجه به اینکه کایفوسیس به عنوان یکی از ناهنجاری¬های شایع شناخته شده است بررسی عملکرد تعادلی افراد مبتلا به این عارضه کمتر مورد توجه قرار گرفته است لذا تحقیق حاضر به بررسی تأثیر برنامه حرکات اصلاحی شش هفته¬ای بر بهبود کنترل پاسچر و اصلاح ناهنجاری کیفوسیس دانش آموزان پسر دوره¬ی ابتدایی شهر کبودرآهنگ پرداخته است. بدین منظور ازبین تعداد 139دانش آموز مبتلا به کیفوسیس تعداد 24 آزمودنی با میانگین سنی 8 سال و 8 ماه به طور تصادفی انتخاب شدند. سپس در سه گروه مبتلا به کیفوز (کنترلی)، مبتلا به کیفوز تمرینی (که تمرینات اصلاحی را انجام می¬دادند) و گروه بدون عارضه کیفوسیس تقسیم بندی شدند. برای اندازه¬گیری زاویه کیفوسیس گروه¬ها از خط کش منعطف با امتیاز (0/78 r) و برای ارزیابی تعادل ایستا از تست روش رسیدن ((functional reach test استفاده شد، برای تجزیه و تحلیل اطلاعات حاصل از پیش آزمون و پس آزمون گروه¬ها از آنالیز واریانس یک سویه و برای تعین تفاوت میان گروه¬ها از آزمون تعقیبی توکی استفاده شد و حداقل سطح معناداری برای این تحقیق 5%=p تعین شد. نتایج تحقیق نشان داد که بین اجرای یک دوره تمرین اصلاحی- درمانی (حرکات کششی در عضلات کوتاه شده)، حرکات تقویتی (در عضلات کشیده شده)، حرکات جنبش پذیری (در شانه¬ها و ستون فقرات) در طول 6 هفته بر بهبود عارضه کیفوسیس تاثیر مثبتی داشت (p<0/05) در صورتی که اجرای تمرین اصلاحی– درمانی بر بهبود تعادل ایستای تاثیرمثبتی نداشت (p>0/05 ).