رابطه رشته های تحصیلی با سبک های یادگیری و رابطه آنها با نگرش نسبت به رشته های تحصیلی در دانشجویان کارشناسی رشته های علوم انسانی، مهندسی و کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال تحصیلی 86-85

هدف این پژوهش بررسی رابطۀ بین رشته های تحصیلی با سبک های یادگیری و نگرش نسبت به رشته تحصیلی در دانشجویان بود. جامعه پژوهش متشکل از دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه فردوسی مشهد در سال تحصیلی 86-85 بود. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای تعداد 300 نفر از دانشجویان در سه گروه تحصیلی علوم انسانی(پسر23، دختر76) فنّی ـ مهندسی(پسر44، دختر48) و کشاورزی (پسر12، دختر88) انتخاب شدند. از پرسشنامۀ سبک یادگیری کلب (1984) که دارای 12 سوال است و پرسشنامۀ سنجش نگرش تحصیلی که دارای 52 سوال است؛ استفاده شد تا چهار سبک یادگیری (همگرا، واگرا، جذب کننده و انطباق یابنده) و نگرش آزمودنی ها نسبت به رشته تحصیلی اندازه گیری شود. روش پژوهش از نوع علی مقایسه ای بود. تحلیل داده های پژوهش با استفاده از روش های آماری تحلیل واریانس یکراهه، آزمون تی مستقل و مجذور خی دو انجام شد. نتایج بدست آمده نشان داد که دانشجویان گروه علوم انسانی بیشتر دارای سبک واگرا ، گروه فنّی و مهندسی دارای سبک همگرا و گروه کشاورزی دارای سبک جذب کننده بودند. همچنین دانشجویان گروه فنّی و مهندسی و گروه کشاورزی نسبت به گروه علوم انسانی دارای نگرش مثبت تری نسبت به رشتۀ تحصیلی خود بودند. اما گروه فنّی و مهندسی و گروه کشاورزی در نمرۀ نگرش با یکدیگر تفاوتی نداشتند. همچنین یافته ها نشان داد مردان نسبت به زنان بیشتر حالت یادگیری انتراعی داشته در مقیاس مفهو م سازی انتزاعی ـ تجربه عینی نمره بالاتری بدست آوردند. در مقابل زنان دارای نگرش مثبت تری نسبت به رشته تحصیلی بودند.