بررسی رابطه میان سبکهای یادگیری (همگرا، واگرا، جذب کننده و انطباق یابنده) با موفقیت تحصیلی فراگیران مقطع کارشناسی ارشد دوره های آموزش مجازی دانشگاه تهران

سبکهای یادگیری، روشهایی هستند که فرد با استفاده از آنها به تجزیه و تحلیل اطلاعات در ذهن خویش می پردازد. در حقیقت سبکهای یادگیری را می توان به عنوان یکی از ویژگی ها و رفتارهای ورودی دانش آموزان و دانشجویان به حساب آورد.از سوی دیگر مسئله تعلیم و تربیت همواره نقش بسیار مهمی در زندگی انسان ایفا کرده و همراه با تغییر زندگی انسان و توسعه تکنولوژی، دچار تغییر و دگرگونی گردیده است. بدین ترتیب می توان ادعا کرد که توسعه نظام آموزشی در عصر فناوری اطلاعات و ارتباطات، یکی از چالشهای اصلی سیاستگذاران آموزشی است.این پژوهش به منظور بررسی این موضوع که چگونه سبک یادگیری افراد با شکل خاصی از آموزش، یعنی آموزشهای آنلاین و نتایج آن ارتباط پیدا می کند انجام می شود و از نتایج این پژوهش می توان در جهت تنظیم و تطبیق هر چه بیشتر چارچوب یادگیری فراگیران با اشکال جدید آموزش استفاده کرد.هدف از این پژوهش بررسی "رابطه میان سبکهای یادگیری همگرا، واگرا، جذب کننده و انطباق یابنده با موفقیت تحصیلی فراگیران مقطع کارشناسی ارشد دوره های آموزش مجازی دانشگاه تهران" است.نمونه آماری شامل 148 نفر از دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه تهران در سال تحصیلی 87-86، در 4 رشته تحصیلی می باشد با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند.ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه سبکهای یادگیری (lsi) کلب(1985) می باشد. به منظور تجزیه و تحلیل داده های این پژوهش، از ضریب توافقی دو طرفه و آزمون خی دو استفاده شد. نتایج بدست آمده به قرار زیر است: • یعنی بین سبک یادگیری همگرا و موفقیت تحصیلی، به طور کلی رابطه ای وجود ندارد. • بین سبک یادگیری واگرا و موفقیت تحصیلی به طور کلی، رابطه ای وجود ندارد. • بین سبک یادگیری جذب کننده و موفقیت تحصیلی به طور کلی، رابطه معنی داری دیده شد. • بین سبک یادگیری انطباق یابنده و موفقیت تحصیلی به طور کلی، رابطه معنی داری وجود ندارد.