تأدیب طفل از نظر فقهی و حقوق کیفری ایران

یکی از مسائل عمده دنیای معاصر مساله تربیت و تادیب کودک است . تاکید اسلام بر این امر خطیر گواه و شاهد آن است که توجه و اهتمام به کودکان در فردای جامعه اسلامی نقش مهمی را عهده دار است. آن قدر که اسلام به مساله تادیب توجه نموده است هیچ دین و آئینی بدان سال به آن اهتمام نورزیده است و لذا آیات و روایات متعددی در این زمینه به چشم می خورد که در ضمن بحث به آنها اشاره می رود. این نکته ضروری است که اسلام تادیب را به عنوان یک روش بازدارنده و مکمل روش های دیگر می داند. به علاوه دین اسلام و علما و دانشمندان سایر مکاتب نیز متفق اند که تادیب جسمانی اثراتی منفی و زیان بخش به دنبال خواهد داشت. و والدین و اولیا و همه کسانی که به هر نحوی سرپرستی کودکان را به عهده دارند باید توجه نمایند که با یک روح لطیف و قلبی رقیق روبه رو هستند و گفتار و رفتارشان اثرات عمیفی در روح و روان کودک باقی خواهد گذاشت.اسلام با همه توجهاتی که به کودک نموده است. مع دالک اگر کودک تخلف از قوانین شرعی نمود تادیباتی را برای او در نظر گرفته است. در این بحث سعی شده است که به طور کلی طی فصولی مبانی فقهی و حقوقی هریک از جرائمی که کودک مرتکب می شود بررسی و تحلیل نموده و راه خل های مناسب را مطرح سازیم این بحث دارای پنج فصل است در فصل اول به تعاریف و مفاهیم و سیر تحول تاریخی در فصل دوم به مبانی و منابع تادیب کودک درفصل سوم به مسئولیت کودک در فصل چهارم به افراد ذیصلاح در تادیب طفل و بالاخره در فصل پنجم به مسولیت های ناشی از تجاوز از حدود مجاز تادیب اطفال تا آنجا که احکام کودک مربوط می شود مشروحا دکر نموده ایم و سعی شده در حد توان به نظریات فقها بپردازیم.