الگوی توسعه سرمایه معنوی (مورد گروه توسعه صنایع بهشهر)

با ظهور عصر اطلاعات، دانش عنصر محوری خلق ارزش در سازمانها شده است و قدرت فکر و ذهن جایگزین منابع تولید ثروت در عصرهای کشاورزی و صنعتی شده است. اقتصاد مبتنی بر دانش، پارادایمهای ابزار رقابت و خلق ثروت، معماری راهبردی و مدلهای کسب و کار سازمانها را بشدت تحت تاثیر خود قرار داده است و استراتژیست های سازمانها را بر آن داشته است تا علاوه بر نگرش برون داد–درون داد پورتری، رویکرد درون داد-برون داد مبتنی بر منابع، قابلیت ها، توانمندی ها و توانمندی های محوری درون سازمانی را نیز مورد توجه قرار دهند و استراتژی های توانمند سازی را بر اساس آن پایه ریزی کنند. سرمایه های معنوی که چگونگی ایجاد آنها در قالب الگوی این تحقیق ارائه می شود، منابع موثری هستند که زیربنای سلسله مراتب توانمندی سازمانها محسوب می شوند و می توانند باعث تقویت موقعیت رقابتی سازمانها شوند. برای صورت بندی الگوی فوق، این رساله با رویکرد دانشی اقدام به مفهوم سازی سرمایه های معنوی و تبیین جایگاه آن در سازمانها کرده و آن را سازه ای شامل سرمایه های انسانی، ساختاری و رابطه ای معرفی می کند. تعیین عوامل موثر بر توسعه سرمایه های معنوی و تبیین روابط این عوامل با هم هدف اصلی این تحقیق به شمار می رود. این هدف با بهره گیری از روش تحقیق آمیخته، استراتژی پیمایشی و مدل معادلات ساختاری با ضریب توضیح دهندگی بالا مشخص می سازد مدیریت دانش و تمایلات درونی کارکنان بطور مستقیم و توانایی مدیریت ارشد و شایسته سالاری از عوامل موثر غیر مستقیم بر توسعه سرمایه معنوی هستند. به علاوه اثر هر یک از این عوامل بر مولفه های سرمایه معنوی یعنی سرمایه انسانی ، ساختاری و رابطه ای نیز مورد آزمون قرار گرفت که نتایج آن با ضریب توضیح دهندگی بالا در تحقیق ارائه شده است.