بررسی کارآیی آسیای خودشکن کارخانه فرآوری معدن چغارت

در کارآیی آسیا های خود شکن و نیمه خود شکن، دو پارامتر کیفیت کانه ورودی به آسیا و نوسان در توزیع دانه بندی خوراک، بیشترین تأثیر را دارند. در برخی عملیات، که توزیع ابعاد خوراک به خوبی کنترل نمی شود، مشکلات قابل توجهی به وجود می آید. معمولأ تغییر سختی سنگ معدن در آسیاهای نوع خودشکن باعث نوسان چشمگیر در ظرفیت و نهایتاً محصول کارخانه می شود. کارآیی فرآیند نرم کنی در آسیاهای نوع خودشکن به خصوصیات قطعاتی از سنگ معدن که واسطه خردایش را تشکیل می دهند، بستگی زیادی دارد. در این تحقیق کارآیی آسیاهای خودشکن سه چاهون و چغارت مورد بررسی قرار گرفته است. در مقیاس مناسب، از خوراک، محصول و نیز بار در گردش آسیا ها نمونه هایی معرف، تهیه و عملیات تجزیه سرندی برای هر کدام انجام شد. به علاوه برای تعیین سختی و نوسانات آن در بار ورودی به آسیای خود شکن و همچنین رابطه آن با توان آسیا، نمونه های مختلفی از خوراک ورودی به آسیا، از روی نوار، برای تست "اندیس توان ویژه آسیای نیمه خود شکن" (spi) تهیه شد. نتایج به دست آمده نشان می دهد که دانه بندی محصول آسیای سه چاهون، با دانه بندی آن در زمان طراحی متفاوت است. d80 بار ورودی به این آسیا برابر 120 میلیمتر و برای محصول آن، بین 220 تا 400 میکرون به دست آمد (ابعاد مورد نظر طراحی به ترتیب 200 میلیمتر و 460 میکرون است). در مورد آسیای خط چغارت این مقادیر برابر 80 میلیمتر و 480 میکرون بود که در این مورد نیز با مقادیر طراحی (200 میلیمتر و 300 میکرون) تفاوت دارد. با ارائه رابطه ای میان سختی حاصل از آزمایش spi با میزان توان ویژه مصرفی آسیای خودشکن سه چاهون، مدلی برای پیش بینی توان آن، به دست آمد. این در حالی است که استفاده از روش فوق در مورد آسیای چغارت به نتایج قابل قبولی منجر نشد ( احتمالاً به علت تنوع سختی بار ورودی).