بررسی امکان بهینه سازی آسیای خودشکن مدار چغارت در کارخانه فرآوری چغارت

آسیاهای خودشکن، جایگزین چندین مرحله سنگ شکنی و آسیاکنی در مدارهای خردایش شده اند. این آسیاها نسبت به تغییر پارامترهای عملیاتی، به خصوص مشخصات بار اولیه، بسیار حساس هستند. شبیه سازی یکی از ابزارهای بهبود کارآئی آسیاهای خودشکن است. بدین منظور، پس از نمونه گیری از بار ورودی به آسیای خودشکن سنگ آهن چغارت و آماده سازی آن، آزمایش های خردایش برای بررسی مکانیزم های شکست در آسیای خودشکن، شامل ضربه، سایش و خود شکست انجام شد. شکست ضربه ای با استفاده از آسیای گلوله ای استاندارد آزمایشگاهی انجام شد و با استفاده از نرم افزار bfds، مقادیر تابع شکست و تابع انتخاب با استفاده از مدل های موجود تعیین گردید. شکست سایشی با استفاده از آسیای مخصوص سایش صورت گرفت و پارامترهای سایش تعیین شد. مدل خود شکست فراکسیون های مختلف، با استفاده از دستگاه وزنه افتان، که در آزمایشگاه کانه آرائی دانشگاه یزد ساخته شده است، بررسی گردید. زمان ماند متوسط نیز با اندازه گیری میزان پر شدگی آسیا، محاسبه شد. در انتها نیز به کمک نرم افزار modsim و با استفاده از نتایج به دست آمده از آزمایش های فوق و دیگر اطلاعاتی که از کارخانه در حال کار به دست آمد، مدار خردایش خط چغارت که شامل آسیای خودشکن در مدار بسته با یک دستگاه سرند ارتعاشی می باشد، شبیه سازی شد. مقایسه نتایج حاصل از شبیه سازی با داده های کارخانه نشان داد که خطای شبیه سازی بسیار ناچیز است. با استفاده از این تکنیک می توان تأثیر تغییر پارامترهای عملیاتی بر روی دانه بندی محصول آسیای خودشکن را پیش بینی نمود. با توجه به قطر زیاد ذرات در خوراک جداکننده های مغناطیسی که موجب هدرروی آهن در ذرات دانه درشت و انتقال آن به باطله و کاهش بازیابی و از سوئی باعث کاهش عیار آهن (fe) و افزایش فسفر (p) می شود، با انجام شبیه سازی مشخص شد که در صورت کاهش ابعاد چشمه های سرند از اندازه 1 میلیمتر به 7/0 میلیمتر و با شارژ 7 درصدی گلوله های 100 میلیمتری، می توان ضمن حفظ تناژ بار در گردش و کنترل حداکثر توانی که آسیا می کشد، ابعاد محصول (d80) را به 164 میکرون کاهش داد.