اثر افزودن نانوسیلور در جیره ی جوجه های گوشتی بر سیستم ایمنی و جمعیت فلور میکروبی روده

تعداد 312 قطعه جوجه¬ی یک روزه از نژاد a++ به طور تصادفی به 39 واحد آزمایشی تقسیم و در هر واحد 8 جوجه قرار داده شد و از جیره¬های آزمایشی حاوی 4 سطح نانو ذرات نقره (mg/kg 90 و 60 ،30 ،0) به شکل زئولیت نقره به صورت اختیاری به مدت 42 روز استفاده کردند و در روز هفدهم آزمایش، سه سطح باکتری مقاوم به آنتی¬بیوتیک نالیدیکسیک اسید (شاهد، سالمونلا تایفیموریوم و اشرشیاکلی) به جوجه¬ها خورانده شد. یک، سه و پنج روز پس از خوراندن باکتری¬ها، از مدفوع نمونه برداری شده و در محیط حاوی آنتی بیوتیک نالیدیکسیک اسید کشت شدند. برای بررسی اثر نقره بر تیتر آنتی بادی آنفلوانزا، نیوکاسل و برونشیت، در سه هفته¬ی متوالی پایانی پرورش از جوجه¬ها خون¬گیری شد. میزان خوراک مصرفی به صورت هفتگی و افزایش وزن در پایان هفته¬های دوم، چهارم و ششم اندازه گیری شدند. در این تحقیق به هیچ وجه از آنتی بیوتیک استفاده نشد. سطوح مختلف نانو ذرات نقره اثری بر تعداد باکتری سالمونلا تایفیموریوم نداشت (p>0.05) اما با افزایش سطح نقره در جیره از تعداد باکتری اشرشیاکلی کاسته شده و در طول زمان، نرخ رشد آن¬را کاهش داد (p<0.05). در دوره¬های مختلف پرورش، مصرف mg/kg 30 نقره بیشترین مصرف غذا را باعث شد اما می توان احتمال داد که سطوح پایین نقره نیز در طولانی مدت اثر افزایشی مصرف غذا را از دست خواهند داد و برابری مصرف غذای تیمار mg/kg 30 نسبت به شاهد بعد از 42 روزگی را نیز می توان انتظار داشت. باکتری اثری بر مصرف غذا نداشت. در دو هفته¬ی اول، در تیمار حاوی mg/kg 60 نقره 33/5 درصد افزایش وزن دیده شد (p<0.05) اما در هفته¬های بعدی و طول دوره، تفاوتی بین تیمارها وجود نداشت. مصرف باکتری بدون نقره باعث کاهش معنی داری در میزان افزایش وزن در مقایسه با شاهد در هفته¬ی ششم و طول دوره به ترتیب 3/16 و 6/10 درصد در هفته¬ی ششم و 40/8 و 56/5 درصد در طول دوره برای سالمونلا و اشرشیاکلی شد (p<0.05). بیشترین افزایش وزن به تیمارهای حاوی mg/kg60 و 90 نقره همراه با دریافت باکتری مربوط ¬شد. مصرف زئولیت نقره به تنهایی باعث شد تا بهترین ضریب تبدیل در دو هفتگی مربوط به تیمار حاوی mg/kg 90 نقره باشد (46/7 درصد کمتر از شاهد) و در هفته¬های بعدی و طول دوره، تیمارهای mg/kg60 و 90 تفاوتی با شاهد نداشتند. مصرف باکتری باعث بدتر شدن ضریب تبدیل شد. دریاف همزمان نقره و باکتری باعث شد تا با افزایش سطح نقره در جیره ضریب تبدیل بهتری به دست آید. بهترین ضریب تبدیل در طول دوره در تیمار mg/kg 90 زئولیت نقره همراه با دریافت باکتری مشاهده شد (6/5 و 5/7 درصد به ترتیب برای اشرشیاکلی و سالمونلا) . استفاده از mg/kg 90 زئولیت نقره در شراط آلودگی شدید می تواند باعث بهبود عملکرد مرغ های گوشتی شود. زئولیت نقره اثری بر تیتر آنتی بادی نداشت .(p<0.05) با توجه به نتایج این مطالعه، شاید بتوان این آثار سودمند را به اثر یون نقره بر فلور دستگاه گوارش نسبت داده و علایم نامطلوب آن را به سایر جنبه های متابولیکی مربوط به مس و سلنیوم نسبت داد. تا بررسی عوارض احتمالی مصرف زئولیت نقره، استفاده از آن به صورت تجاری توصیه نمی شود.