قابلیت سنجی فناوری اطلاعات در احیاء دموکراسی مستقیم

دموکراسی به دو روش کلی قابل اجراست: دموکراسی مستقیم و دموکراسی غیرمستقیم. در دموکراسی مستقیم که نوع اصلی و حقیقی دموکراسی نیز به شمار می رود، افراد مستقیماً و آگاهانه در تصمیم گیری ها مشارکت نموده و مفهوم عالی شهروندی را به نمایش می گذارند. با گسترده تر شدن قلمرو حکومت ها و افزایش تعداد جمعیت در جوامع مختلف و عوامل مختلف دیگر، برای حفظ ارزش های دموکراتیک و قابل اجرا نگه داشتن دموکراسی، متفکران سیاسی طرح دموکراسی غیر مستقیم یا نمایندگی را مطرح کردند؛ که طی آن دیگر نه خود مردم که نمایندگان منتخب آنان به تصمیم گیری و اجرا و نظارت آن می پردازند. اما با گسترش فناوری های پیشرفته جدید – بویژه فناوری های اطلاعاتی و ارتباطاتی- و پیدایش ظرفیت های بالای تکنولوژیکی و اجتماعی جوامع انسانی در سال های اخیر و با بالا رفتن سطح شعور سیاسی مردم و همچنین در دسترس بودن وسایل مرتبط با فناوری های جدید ارتباطی و اطلاعاتی از جمله اینترنت، به نظر می رسد زمان آن فرا رسیده که مردم خود بصورت مستقیم و بدون انتخاب نمایندگان، در تصمیم گیری های مربوط به سرنوشت فردی و جمعی خود شرکت نموده و بدین وسیله شاهد احیاء ارزش های دموکراسی مستقیم باشیم. این پژوهش به شیوه مطالعات کتابخانه ای و توصیفی سعی در ان دارد تا با شناسایی عوامل مختلف تحولات جدید در مفهوم دموکراسی، به بررسی و شناخت قابلیت های فناوری اطلاعات در گذار جوامع از دموکراسی، غیرمستقیم به دموکراسی مستقیم بپردازد.