ساخت و بررسی مقاومت خوردگی قطعات ساخته شده از پودرهای نانوساختار فولاد زنگ نزن آستنیتی پر نیتروژن در غلظت های مختلف یون کلر

در این پژوهش تمایل به خوردگی نمونه های فولادهای زنگ¬نزن آستنیتی نانوساختار تولیدی جهت کاربرد مواد پزشکی مورد مطالعه قرار گرفت. در مرحله اول نمونه خام از پودرهای فولاد زنگ¬نزن نانوساختار (mn4-cr18-fe و mn8-cr18-fe) که توسط روش آلیاژسازی مکانیکی تهیه شده بود، تولید شده و پس از آن در دمای oc 1100 به مدت 20 ساعت تفجوشی شد. آزمایش¬ها و آنالیزهای مختلف جهت بررسی ساختار و ترکیب قطعات تولیدی انجام گرفت. نتایج آنالیزها نشان می¬دهد که فولاد تولیدی کاملاً آستنیتی بوده و اندازه بلورها پس از تفجوشی همچنان در مقیاس نانومتری (در محدوده 80 تا 90 نانومتر) باقی¬مانده است. عامل اصلی نانوساختار ماندن قطعات تولیدی به عدم رشد سریع بلورها به علت وجود درصد بالای نیتروژن و فاز آمورف در مرز بلورها نسبت داده شد. در مرحله دوم خواص خوردگی فولادهای تولیدی همراه با یک نمونه فولاد آستنیتی تجاری l316 در محلول¬هایی شامل درصدهای مختلف یون کلر توسط روش¬های الکتروشیمیایی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمایش¬های خوردگی انجام گرفته نشان می¬دهد که خواص خوردگی تمامی نمونه¬های تولیدی بهتر از نمونه l316 بوده و نیز با افزایش درصد نیتروژن در ساختار فولاد، خواص خوردگی آن بهبود می¬یابد.