ارائه مدلی برای ارزیابی و برنامه ریزی هدفمند کاهش فاصله دیجیتالی

امروزه با رشد سریع فناوری، رخداد فاصله دیجیتالی می تواند از مهمترین چالش های کشورها در توسعه اقتصادی محسوب شود، دولت ها به منظور برطرف کردن این مشکل در بین طبقات مختلف مردم اقدام به انجام برنامه های مداخله ای می نمایند اما با توجه به متفاوت بودن نیازهای دیجیتالی در بین اقشار مختلف مردم جامعه اجرای یک برنامه مداخله ای یکسان برای تمامی گروه های جمعیتی نتیجه بهینه ای ندارد، از طرفی برای بررسی عملکرد دولت ها به یافته های آماری کلی بسنده می شود و نیاز به توسعه روشی مناسب، برای سنجش تاثیر عملکرد دولت در انجام برنامه های مداخله ای احساس می شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی مفهوم فاصله دیجیتالی، استخراج معیارهای تاثیرگذار در فاصله دیجیتالی و اولویت بندی معیارهای شناسایی شده با تکیه بر جامعه ایران می باشد تا با استفاده از این اولویت ها مدلی برای سنجش فاصله دیجیتالی ارائه گردد. برای همین منظور پس از مرور ادبیات موضوع و گزینش معیارهای تاثیر گذار، با تشکیل گروه خبرگان و استفاده از روش فرایند تحلیل سلسه مراتبی ، معیارهای مورد بحث اولویت بندی گردید و مدل نهایی پژوهش با تکیه بر نتایج فرایند تحلیل سلسله مراتبی، ادبیات موضوع و هم اندیشی با خبرگان توسعه داده شد. برای نشان دادن توانایی مدل در سنجش فاصله دیجیتالی نیازمند تست مدل در یک گروه مطالعاتی می باشد، به همین دلیل دو ابزار برای دریافت اطلاعات گروه مطالعاتی در زمینه فاصله دیجیتالی طراحی گردید. مدل ارائه شده با دریافت اطلاعات حاصله از دو ابزار فوق، با نشان دادن نقاط ضعف و قوت گروه مطالعاتی، میزان شکاف دیجیتالی را نشان داده و قابلیت برنامه ریزی هدفمند برای کاهش فاصله دیجیتالی گروه مورد نظر را ایجاد نموده است .