بررسی مصادر اوستا بر پایه نظر بنونیست

چکیده: در اوستا با تعداد متنابهی از لغات روبرو می شویم که در فرهنگ بارتولومه با عنوان کلی مصدر مشخص شده اند. شواهد و قرائنی از لحاظ ساخت واژه و نیز صرف اسامی در دست است که نشان می دهد همه این لغات نمی توانند جزء مصادر باشند بلکه به احتمال قریب به یقین تعداد زیادی از آنها صورتهای صرف شد? اسامی در حالتهای مختلف دستوری هستند. اغلب ساخت-هایی که بارتولومه آنها را مصدر انگاشته، با پایان? مفعولی له همراه هستند اما حقیقت این است که کاربرد اسمی آنها کاملاً مشخص است و همه آنها بیانگر هدف هستند و هیچ کاربرد فعلی ندارند. در پژوهش حاضر کوشش خواهد شد براساس الگوهای دستوری که در کتب دستور زبان اوستایی مطرح شده است، ساختمان این دسته از لغات توجیه گردد و در نتیجه گیری نهایی مشخص گردد که کدام دسته از لغات آن چنان که احتمال داده شده است جزء مصادر اصلی اوستایی هستند و کدام لغات جزء موارد مشکوک به حساب می آیند پس از شناسایی موارد مشکوک سعی خواهد شد براساس الگوهای ارائه شده توسط بنونیست مشخص گردد که این لغات صورت صرف شده ای از کدام ستاک اسمی می توانند باشند. رساله حاضر مشتمل بر سه بخش به شرح زیر است: 1- بررسی و تحلیل مصادر مشکوک و تبیین حالتهای دستوری آنها 2- بررسی مصادر اصلی اوستا 3- نتیجه گیری و حاصل پژوهش