بررسی و مقایسه میزان و شیوع رفتارهای خودآزارانه در دو گروه کودکان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر و تربیت پذیر مراکز روزانه آموزشی شهر تهران

هدف این تحقیق بررسی ومقایسه میزان و شیوع رفتار های خود آزارانه در دو گروه کودکان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر و تربیت پذیر می باشد. رفتار های خود آزارانه از جمله رفتار های نسبتا شایع در میان کودکا ن عقب مانده ذهنی به شمار می رودودر این تحقیق جامعه آما ری تحقیق شامل کلیه دختران و پسران عقب مانده ذهنی آموزش پذیر و تربیت پذیر پایین 14 سال که از خدمات مراکز توان بخشی روزانه شهر تهران استفاده می نمایند ، می باشد .روش نمونه گیری به روش خوشه ای تصادفی است و تعداد 200 کودک عقب مانده ذهنی ( 100 کودک عقب مانده ذهنی آموزش پذیر و 100 کودک عقب مانده ذهنی تربیت پ ذیر) در گروههای دختر و پسر که 50 نفر از آنها دختر و 50 نفر از انها پسر هستند به عنوان نمونه تحقیق به طور تصادفی انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات در این تحقیق پرسش نامه استاندارد شده رفتار های خود آزارانه رجان می باشد. به منظور تجزی ه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و استنباطی استفاده گردیده است. یافته های پژوهش نشان میدهد که بین میزان شیوع رفتار های خود آزارانه و نوع این رفتارها در میان عقب مانده های ذهنی آموزش پذیر و تربیت پذیرتفاوت وجود دارد. .علاوه بر این یافته های پ ژوهش نشان می دهد که نوع وشیوع رفتار های خود آزارانه در میان کودکان عقب مانده ذهنی آموزش پ ذیر و تربیت پ ذیربا توجه به عامل جنسیت در دختران و پسران متفاوت است.