بررسی دینامیک مدل های کیهانی و فضای ناجابجایی

این تحقیق را می توان با دیدی کلی به دو بخش تقسیم کرد. یکی از این دو قسمت که در بخش نخست پایان نامه آورده شده است، مروری بر کیهان شناسی مدرن می باشد. کیهان شناسی به طور معمول در پایان کتاب های مربوط به نسبیت عام گنجانده شده و به عنوان یکی از محصولات مهم این نظریه شناخته می شود. حوزه های درگیر با کیهان شناسی و مباحث مطرح در این زمینه در دو دهه ی اخیر رشدی فزاینده داشته و در این تحقیق تلاش بر این بوده که مبانی ریاضی علم کیهان شناسی و برخی از موضوعاتی که هم اکنون در این رشته نقشی کلیدی ایفا می کنند، هم چون تابش پس زمینه ی کیهانی، انرژی تاریک و یا دوره های مختلف کیهان شناسی مورد توجه قرار گیرند و با مطالعه ی منابع گوناگون و برخی مقالات، دیدی نسبت به آن چه هم اکنون در این حوزه به عنوان سوژه های تحقیق هستند به دست آید. همان طور که بسیاری از دانشمندان نیز اشاره کرده اند، کیهان شناسی تقریبا تمامی حوزه های فعال در فیزیک را، از ذرات بنیادی گرفته تا گرانش و نسبیت عام، اپتیک، مکانیک آماری، فیزیک هسته ای و فیزیک پلاسما، برای توجیه پدیده های گوناگون خود به خدمت می گیرد و تحقیقی در خور در کیهان شناسی، نیاز به دانش حداقلی از تمامی موضوعات فوق دارد. در این تحقیق تلاش بر این بوده که در حد بضاعت و توانایی، آشنایی مناسبی با ارکان اصلی این علم به دست آید و در واقع به جای آشنایی گسترده اما سطحی با مطالب گوناگون، ترجیح داده شده که درکی نسبتا عمیق از مطالب اصلی کیهان شناسی حاصل شود. قسمت دوم این پژوهش به فضای ناجابجایی و ارتباط احتمالی این ایده با گرانش مربوط می شود. در این قسمت پس از مطالعه ی پیش نیازهای مربوط به ایده ی فضای ناجابجایی و نحوه ی انجام محاسبات در این فضا، متریک کر را مورد بررسی قرار دادیم. در پژوهش های قبلی، متریک های دیگر معروف در نسبیت عام، از جمله متریک های شوارتزشیلد و رابرت سون-واکر به فضای ناجابجایی تعمیم داده شده بودند و نتایج احتمالی این تعمیم بررسی شده بود. در این تحقیق متریک کر به عنوان متریکی که توصیف کننده ی اغلب سیاه چاله های شناخته شده ی عالم می باشد، به فضای ناجابجایی تعمیم داده شد و اثرات احتمالی این تعمیم بر روی شعاع رویداد سیاه چاله، و نیز بر روی گرایش به سرخ مشاهده شده از نور ساطع شده از اجسامی که درون سیاه چاله می افتند، مورد بررسی قرار گرفت.