بررسی تأثیر آموزش خانواده درمانی ساختاری به شیوه گروهی بر دلزدگی زناشویی زنان متأهل شهرستان رامیان

چکیـده پژوهش حاضر به منظور بررسی تأثیر آموزش خانواده درمانی ساختاری به شیوه گروهی بر دلزدگی زناشویی زنان متأهل انجام گرفته است. این پژوهش شامل یک فرضیه اصلی و پنج فرضیه فرعی می باشد. فرضیه اصلی بیانگر اثربخشی رویکرد فوق بر دلزدگی زناشویی و فرضیه های فرعی بیانگر اثر بخشی رویکرد فوق بر از پا افتادگی جسمی، عاطفی و روانی و همچنین بیانگر وجود تفاوت در اثر بخشی این رویکرد با توجه به میزان تحصیلات و طول دوره تأهل آزمودنیها است. روش تحقیق نیمه آزمایشی بوده و افراد نمونه در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند . تعداد گروه آزمایش 14 نفر و تعداد گروه کنترل نیز 14 نفر بودند و همچنین اعضا از نظر تحصیلات به دو بخش تحصیلات دیپلم و فوق دیپلم و تحصیلات لیسانس و فوق لیسانس تقسیم شده و در هر دو گروه به صورت تصادفی جایگزین شدند . برای تجزیه و تحلیل داده های این پژوهش از آمار توصیفی مانند نمودار ستونی و ... و آمار استنباطی مانند آزمون t برای مقایسه میانگین ها استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss کمک گرفته شده است. ابزار این پژوهش « پرسشنامه دلزدگی زناشویی» بود که در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون برای سنجش دلزدگی زناشویی اعضاء بکار رفت. یافته های تحقیق، فرضیه اصلی این پژوهش یعنی اثر بخشی رویکرد ساختاری بر دلزدگی زناشویی را مورد تأیید قرار داده و فرضیه های فرعی اول ، دوم و سوم که بیانگر اثر بخشی رویکرد ساختاری بر از پا افتادگی جسمی، عاطفی و روانی بوده و همچنین فرضیه فرعی پنجم یعنی وجود تفاوت در اثر بخشی رویکرد ساختاری با توجه به طول دوره تأهل را مورد تأیید قرار داده ولی نتایج بدست آمده فرضیه فرعی چهارم این پژوهش یعنی وجود تفاوت در اثر بخشی این رویکرد با توجه به میزان تحصیلات را مورد تأیید قرار نداد.