بررسی رابطه حمایت های اجتماعی و کیفیت زندگی سالمندان منطقه 2 تهران

طرح مسأله: سالمندی دوران حساسی از زندگی بشر است. توجه به نیازها و مسایل این مرحله از زندگی از اهمیت خاصی برخوردار می باشد. یکی از حوزه های نیازمند توجه بیشتر در زندگی سالمندان، کیفیت زندگی آنان و عوامل موثر بر آن می باشد. کیفیت زندگی در سالمندان به معنای تأکید بیشتر بر سیاست اجتماعی و اصلاح اهداف اجتماعی است. این مطالعه بر آنست تا ضمن تعیین وضعیت کیفیت زندگی سالمندان به بررسی نقش حمایت های اجتماعی در این زمینه بپردازد. روش: این تحقیق از نوع همبستگی می باشد که اطلاعات آن با استفاده از پرسشنامه های کیفیت زندگی مخصوص سالمندان (لیپاد) و پرسشنامه حمایت اجتماعی نوربک(nssq) در یک نمونه 100 نفری از سالمندان منطقه 2 تهران جمع آوری شده است و برای تحلیل داده ها از آزمونهای رگرسیون و ضریب همبستگی استفاده شده است. یافته ها : در این مطالعه نمرات کیفیت زندگی مردان سالمند در دامنه72 - 28 و با میانگین 45/61 (83/13sd =) و نمرات کیفیت زندگی زنان سالمند در دامنه 70 – 27 و با میانگین 76/51(50/12sd =) می باشند. همچنین با استفاده از آزمون همبستگی مشخص شد که بین انواع حمایت اجتماعی(عاطفی، ساختاری، کارکردی، مادی) و کیفیت زندگی رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد (05/0p<). با انجام تحلیل رگرسیون چندگانه و وارد شدن انواع حمایت های اجتماعی به مدل، مشخص شد که حمایتهای عاطفی و ساختاری پیش بینی کننده های معنادار کیفیت زندگی سالمندان می باشند. نتایج: در این مطالعه حمایت عاطفی بیشترین تأثیر را بر کیفیت زندگی سالمندان داشت و انواع حمایت اجتماعی بیشترین همبستگی را با بعد اجتماعی کیفیت زندگی داشتند. بنابراین لزوم توجه به عوامل اجتماعی تعیین کننده سلامت در سالمندان از جمله حمایت های اجتماعی از اهمیت شایانی برخوردار است. کلید وا‍ژه: کیفیت زندگی، حمایت اجتماعی، سالمندان، پرسشنامه لیپاد، پرسشنامه حمایت اجتماعی نوربک