اولویت بندی حوزه های کاربردی سلامت الکترونیک در ایران، براساس عوامل موثر بر پذیرش تکنولوژی

امروزه استفاده از قابلیتهای فناوری اطلاعات در صنعت سلامت، به شکل کاربردهای مختلف سلامت الکترونیک، روز به روز گسترده تر می گردد. هدف تمامی این فعالیتها، کاهش هزینه ها و افزایش کارایی و کیفیت خدمات بهداشتی و درمانی می باشد. در این میان پذیرش این تکنولوژی و استفاده واقعی چنین سیستمهایی توسط کاربران بالقوه آنها نیز مسئله ای مهم تلقی می شود. در این تحقیق ضمن ارائه دسته بندی حوزه های کاربردی سلامت الکترونیک، به شناخت عوامل برجسته و موثر در پذیرش این تکنولوژی توسط گروه های خاص از کاربران (پزشکان و متخصصین رادیولوژی) در سطح ملی پرداخته شده است. در ادامه با کمک این عوامل و با هدف کمک به شناخت کاربردهایی که در صورت پیاده سازی با پذیرش و موفقیت بیشتری در بین تأمین کنندگان خاص بهداشت و درمان کشور همراه شوند، اولویتهای کاربردهای مشاهده شده تعیین شده است. به منظور شناخت و ارائه کاربردهای سلامت الکترونیک، پس از مرور ادبیات موضوع و دسته بندی های ارائه شده، از الگوسنجی فعالیتها و استراتژیهای سایر کشورها در زمینه پیاده سازی کاربردها بهره برده شده است. در مرحله بعد جهت تعیین عوامل برجسته در پذیرش این کاربردها از روش دلفی و نظرسنجی از خبرگان امر، استفاده گردیده و تحلیلهای آماری مناسب، بکار برده شده است. عوامل به دست آمده به عنوان معیارهای مناسب برای اولویت بندی کاربردها با کمک روشهای فازی در تصمیم گیری چندمعیاره گروهی، مورد استفاده قرار گرفته اند. نتایج، حاکی از مشاهده اولویت بالاتر برخی از کاربردها مانند «مدارک سلامت الکترونیکی» و یا «پایگاه داده های بیولوژیک» در دو گروه مختلف از کاربران مورد نظر می باشد، که در عین حال با موارد مشاهده شده در الگوسنجی فعالیتها و استراتژیهای برخی کشورهای اروپایی شباهت داشته است. امید است که این نتایج به سیاست گذاران و طراحان بکارگیری کاربردهای سلامت الکترونیک، به منظور بالابردن احتمال پذیرش این تکنولوژی در آینده، کمک نماید.