اثر تغییر اقلیم بر منابع آب زیرزمینی شیرین در مناطق ساحلی (مطالعه موردی: دشت دیر کنگان، ایران)

آب زیرزمینی در اکثر کشور ها بخصوص در مناطق خشک و نیمه خشک منبعی گران بها است. آبخوان های ساحلی در اثر برداشت بیش از حد، با تهاجم آب شور روبرو می شوند. بنابراین، لازم است به منظور مدیریت مصرف آب، توجه خاصی به این آبخوان ها مبذول گردد. آثار تغییر اقلیم بر آبخوان های ساحلی، مهمترین هدف از این تحقیق است. تحقیق حاضر شامل دو بخش اصلی می باشد. در بخش اول، از مدل های modflow و mt3dms جهت شبیه سازی سیستم آبخوان و تعامل آبخوان ساحلی با آب دریا و شبیه سازی ناحیه اختلاط بین آب شور و شیرین استفاده شد. شرایط فعلی منطقه برای واسنجی مدل بکار رفت. در بخش دوم، پارامترهای اقلیمی ماهانه (بارش و دما) شبیه سازی شده توسط مدل hadcm3 با سه سناریوی انتشار (a2، a1b و b1)، از پایگاه داده ipcc گرفته شد. سلول های مدل hadcm3 که منطقه مورد مطالعه را برای دوره پایه (1990-1961) پوشش می دهند، به روش وزن دهی عکس فاصله idw کوچک مقیاس شده و بهترین الگوی وزن دهی بدست آمد. بدین سان، سناریوهای تغییر اقلیم ماهانه حاصل از مدل hadcm3 تحت سناریوهای انتشار با این الگوی وزن دهی برای سال های 2039-2010 کوچک مقیاس شد. سپس، تغییر در پارامترهای تغذیه و تخلیه با استفاده از سناریوهای اقلیمی در فصل های تر و خشک محاسبه شد. سپس برای ارزیابی آثار این تغییرات بر آب زیرزمینی و ناحیه اختلاط آب شور و شیرین در دهه های آتی مجدداً از مدل های واسنجی شده modflow و mt3dms استفاده شد. با استفاده از شوری و رقوم آب زیرزمینی حاصل از مدل، میزان تلفات آب شیرین در طی دوره زمانی مورد مطالعه محاسبه شد و سناریوهای انتشار مختلف مقایسه گردید. آبخوان دیر- کنگان در استان بوشهر، ایران به عنوان مطالعه موردی برای ارزیابی روش تحقیق ارائه شده انتخاب شد. بیشترین تهاجم آب شور تحت سناریوی a2 پیش بینی شد که در حدود 390 متر است و کمترین تهاجم حدود 230 متر در سناریوهای a1b و b2 است. شرایط رشد سریع اقتصادی و دیدگاه منطقه ای، بیشترین میزان تأثیر تغییر اقلیم را در منطقه موجب می شود، اما سناریو هایی که مسائل زیست محیطی را در نظر می گیرند کمترین میزان تأثیر تغییر اقلیم را بر پارامترهای هیدرو- اقلیمی نشان می دهند.