تاثیر گونه هایی از گیاه گز و تاغ بر خصوصیات فیزیکی و شیمیایی رویشگاه آنها در منطقه تنگ حنا شهرستان نی ریز

مطالعه روابط بین پوشش گیاهی و خاک از موارد اساسی در مدیریت و برنامه ریزی مراتع محسوب می شود. شناخت این روابط جهت افزایش بهره وری و جلوگیری از بروز خسارت مالی مهم می باشد. بنابراین هدف از تحقیق حاضر ارزیابی: 1- بررسی ترکیب شیمیایی و ارزش تغذیه ای دو گونه گز و دو گونه تاغ مورد مطالعه برای تغذیه دام. 2- مطالعه تاثیر گونه های مورد آزمایش بر خصوصیات فیزیکوشیمیایی خاک ناحیه سایه انداز و مقایسه آن با نواحی خارج از آن در 4 عمق مختلف. در اجرای این تحقیق از یک طرح فاکتوریل 4×2×4 (چهار گونه گیاهی، دو فاصله وچهار عمق)در قالب طرح کاملاٌ تصادفی و در سه تکرار استفاده شد. از هر گونه گیاهی شامل گونه های tamarix ramosissima t. aphylla، haloxylon aphyllum و h.persicum سر شاخه های مربوط به همان فصل نمونه برداری شد و غلظت نیتروژن، فسفر، پتاسیم، سدیم، کلر، کلسیم، منیزیم، آهن، منگنز، مس و روی اندازه گیری شد. همچنین در تهیه خاکهای مورد مطالعه، از دو محل خارج و داخل سایه انداز این گیاهان و از هر محل، از چهار عمق صفر تا20 سانتیمتری، 20تا 40 سانتیمتری، 40تا60 سانتیمتری و 60تا80 سانتیمتری نمونه برداری گردید و مقدار ماده آلی، نیتروژن کل، فسفر، پتاسیم قابل استفاده، آهن، منگنز، مس، روی، قابلیت هدایت الکتریکی، پ هاش، کاتیونهای محلول پتاسیم، سدیم، کلسیم، منیزیم، آنیون های بیکربنات، سولفات، کلر، کربنات کلسیم معادل، درصد ذرات خاک و درصد رطوبت اشباع اندازه گیری گردید. نتایج حاکی از آن است که کشت گیاهان مورد مطالعه باعث افزایش ماده آلی، نیتروژن کل، پتاسیم قابل استفاده، ، کلسیم، سدیم، پتاسیم، کلر،آهن، روی، قابلیت هدایت الکتریکی، درصد رطوبت اشباع، درصد رس و درصد سیلت در زیر سایه انداز نسبت به خارج سایه انداز شده است. پوشش گیاهی همچنین باعث کاهش منیزیم، سولفات، منگنز، مس، کربنات کلسیم معادل، پ هاش و درصد شن در زیر سایه انداز شد. در بین خصوصیات اندازه گیری شده فسفر قابل استفاده و بیکربنات محلول تفاوت آماری را بین دو منطقه مورد بررسی نشان نداند. از جنبه تغذیه دام به دلیل کمبود نسبی برخی عناصر نمی توان از آنها به عنوان تنها منبع غذایی دام استفاده نمود؛ ولی به دلیل وجود مقدار زیاد پروتئین خام در آنها ارزش یک ماده غذایی مکمل را دارا می باشد.