رابطه اهداف پیشرفت با رفتارهای اجتنابی در دانش آموزان دختر سال اول مقطع متوسطه دره شهر

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین اهداف پیشرفت و رفتارهای اجتنابی در دانش آموزان دختر مقطع اول دبیرستان می باشد. در این تحقیق هدف های تبحرگرا، تبحرگریز، عملکردگرا و عملکردگریز به عنوان متغیرهای پیش بین و تقلب، تعلل و خودناتوان سازی به عنوان متغیرهای ملاک در نظر گرفته شده اند. روش پژوهش به کار رفته در این تحقیق روش همبستگی می باشد. نمونه تحقیق شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع اول دبیرستان های دره شهر می باشد که در سال تحصیلی 87-86 مشغول به تحصیل بوده اند. تعداد افراد جامعه 131 نفر می باشد. کل جامعه به عنوان نمونه در تحقیق در نظر گرفته شده اند. برای سنجش اهداف تبحرگرا، عملکردگرا،عملکردگریز، خودناتوان سازی و تقلب از پرسشنامه الگوهای یادگیری سازگار ، برای سنجش هدف تبحرگریز از پرسشنامه تبحرگریزی، برای سنجش تعلل از آزمون تعلل تاکمن و برای سنجش نگرش به تقلب از پرسشنامه نگرش به تقلب استفاده شده است. بین متغیرهای پیش بین و ملاک ضرایب همبستگی ساده و چندگانه محاسبه شده است. کلیه تحلیل های انجام شده در این تحقیق با استفاده از نرم افزار(16spss) صورت گرفته است. ارتباط منفی بین هدف تبحرگرا و نگرش به تقلب (ضریب همبستگی 0/354- در سطح معنی داری0/01>p )، ارتباط منفی بین هدف تبحرگرا و رفتار تقلب(ضریب همبستگی 0/325-در سطح معنی داری0/01>p) ، ارتباط مثبت هدف عملکردگرا و خودناتوان سازی (ضریب همبستگی به دست آمده 0/177 در سطح معنی داری0/43>p) و ارتباط منفی هدف تبحرگرا و تعلل (ضریب همبستگی به دست آمده 0/248- در سطح معنی داری0/01>p) تأیید شد.