بررسی میزان آبشویی نیترات از مزارع تحت کشت ذرت مطالعه موردی اراضی جنوب تهران

در مناطق با کشاورزی فشرده، اندازه گیری میزان نیتراتی که هر سال از طریق کشاورزی وارد آبهای زیرزمینی می گردد هم به منظور برآورد راندمان کوددهی و هم به دلیل بالا رفتن غلظت نیترات در منابع آبی بسیار ضروری است. افزایش غلظت نیترات در آب زیرزمینی بویژه در نقاطی که با پساب آبیاری می شوند و سطح آب زیرزمینی در آنها بالا است، بسیار قابل توجه است. منطقه ورامین واقع در جنوب تهران از جمله مناطقی وسیعی است که کشاورزی در آن با سیستم کشت گندم زمستانه-ذرت تابستانه صورت می گیرد. آبیاری این منطقه با پساب انجام می شود. این تحقیق با هدف تعیین مقدار نیترات که از عمق 30 و 60 سانتی متر تحت کشت ذرت آبشویی می شود، در سال 1387 انجام شد. بدین منظور از منطقه ورامین دو مزرعه به مساحت 3 و 7 هکتار با مقدار کوددهی 223 و 167 کیلوگرم ازت در هکتار انتخاب شد. از معادله بیلان نیتروژن، برای تعیین نیتروژنی که آبشویی می گردد، استفاده شد. ورودی ها و خروجی ها با روش های مستقیم اندازه گیری شد. ورودی نیتروژن به مزرعه شامل کود، بارندگی، آبیاری و خاک هستند. خروجی نیتروژن از مزرعه عبارتند از: آبشویی به آب زیرزمینی، برداشت توسط گیاه، رواناب سطحی، خاک و تلفات از مزرعه. بر اساس یک دوره سه ماهه از مشاهدات، نتایج بیلان جرمی نیتروژن نشان داد که از مزرعه اول 213 کیلوگرم نیترات (kg no3/ha71) و از مزرعه دوم 609 کیلوگرم نیترات (kg no3/ha87) از عمق 30 سانتی متر آبشویی شد. همچنین راندمان کوددهی 28/9 و 29/6 درصد برای مزارع اول و دوم محاسبه شد. در این تحقیق اجزای دیگر معادله بیلان نیتروژن از جمله معدنی شدن، ورود از آب های زیرزمینی و تثبیت بیولوژیکی به دلیل نبود اطلاعات مورد نیاز اندازه گیری نشد.