بررسی سبک‏های رهبری مدیران پخش شبکه‏های سیمای جمهوری اسلامی ایران و ارتباط آن با انگیزش کارکنان در سال 1387

مدیر یک سازمان با اطلاع از روش‏های نفوذ و رهبری و ایجاد تغییرات متناسب، می‏تواند مسیری را در جهت هدایت تلاش هم? کارکنان برای به انجام رساندنِ اهداف سازمان، فراهم آورد. یک مدیر نمی‏تواند در این کار کامیاب شود مگر آنکه بداند چه عاملهایی انسان را به تلاش و کوشش وا می‏دارد. در نظر گرفتن عاملهای انگیزش یا انگیزاننده‏ها در وظایف و نقش‏ها در تمامی مناسبات رهبری انسانها باید بر پایه آگاهی از مفهوم انگیزش صورت گیرد. از این رو پژوهش حاضر به بررسی سبک‏های رهبری مدیران پخش شبکه های سیما و ارتباط آن با انگیزش کارکنان می‏پردازد و هدف اصلی آن این است که ضمن شناخت سبک‏های رهبری مدیران پخش، دریابد که آیا بین سبک‏رهبری مدیران و میزان انگیزش کارکنان ارتباط معنی داری وجود دارد یا خیر؟ جهت بررسی موضوع با مبنا قراردادن نظریه مسیر- هدف از نظریه‏های اقتضایی رهبری و نظریه انتظار از نظریه‏های فرایندی - شناختی انگیزش ، در این تحقیق از روش پیمایشی استفاده شده و اطلاعات لازم از طریق پرسشنامه گرد‏آوری شده‏اند. جامعه آماری این تحقیق شامل کارکنان پخش شبکه‏های دو، سه ، چهار، تهران، قرآن و معارف و آموزش(410 نفر) می‏باشد و روش نمونه‏گیری طبقه‏بندی بوده که با تعیین حجم نمونه(200 نفر)، از هرشبکه، نمونه‏ها به‏روش تصادفی ساده انتخاب شده‏اند. نتایج حاصل از مقایسه میانگین‏های سبک‏های رهبری نشان داد که سبک غالب رهبری مدیران پخش شبکه‏های سیما، سبک رهبری دستوری است که در عین حال سبک‏رهبری دستوری اغلب مدیران با هم متفاوت است. نتایج حاصل از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل ضریب‏رگرسیون، نشان داد که بین سبک‏رهبری دستوری مدیران پخش و میزان انگیزش کارکنان ارتباط منفی یا معکوس وجود دارد، همچنین بین سبک‏رهبری حمایتی، سبک‏رهبری مشارکتی و سبک رهبری موفقیت‏گرای مدیران و میزان انگیزش کارکنان، ارتباط مستقیم یا مثبت وجود دارد. نتایج آزمون همبستگی پیرسون، نشان داد بین سن، سابقه کار و میزان تحصیلات و انگیزش کارکنان رابطه معنی‏داری وجود ندارد.نتایج حاصل از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل ضریب‏رگرسیون نشان داد که بین میزان حقوق دریافتی و انگیزش کارکنان ارتباط مستقیم یا مثبت وجود دارد.نتایج آزمون مقایسه میانگین‏ها t نشان داد بین میانگین‏های انگیزش کارکنان دارای رابطه‏استخدامی‏ وکارکنان فاقد رابطه‏استخدامی، تفاوت معنی‏داری وجود دارد. نتایج آزمون مقایسه میانگین‏هاt نشان می‏دهد، بین میانگین‏های انگیزش کارکنان مجرد و کارکنان ‏متأهل تفاوت معنی‏داری وجود ندارد.