بررسی ویژگی های گزارشگری مالی اینترنتی و دلایل ضعف استقرار این سیستم در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

رشد فوق العاده در عرضه اطلاعات اینترنتی، به این مورد نسبت داده می شود که شرکت ها، می توانند اطلاعات بیشتری را با صرف کمترین هزینه در وب سایت هایشان قرار دهند. «گزارشگری مالی اینترنتی»، به استفاده از وب سایت های شرکت ها به منظور انتشار اطلاعات مربوط به عملکرد مالی آن ها دلالت دارد. زمانی که شرکت ها از «گزارشگری مالی اینترنتی»، استفاده می کنند، در وب سایت های آن ها، «مجموعه جامعی از صورت های مالی» (شامل یادداشت های همراه صورت های مالی و گزارش حسابرسان) قرار دارد. در این تحقیق، « وضعیت گزارشگری مالی اینترنتی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران» مورد بررسی قرار گرفته است. به همین منظور، بر اساس تحقیقات مشابه، چک لیستی با 34 مشخصه تهیه شد. پس از مراجعه به وب سایت شرکت ها در بازه زمانی 15 تا 31 مرداد ماه 1387، این چک لیست تکمیل گردید. یافته ها حاکی از آن است، که شرکت های بررسی شده در این تحقیق، در ارائه صورت های مالی، بر روی وب سایت شرکت خود، نسبت به سایر تحقیقات مشابه در کشورهای دیگر، ضعف دارند. هم چنین، آرشیو صورت های مالی شرکت های موجود در بورس اوراق بهادار تهران بر روی وب سایت شرکت ها، ناقص است و در بسیاری از موارد، شرکت ها فاقد آن هستند. مسأله اصلی این تحقیق، شناسایی دلایل ضعف استقرار سیستم گزارشگری مالی اینترنتی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. جامعه آماری تحقیق مورد بررسی، شامل مدیران مالی آن شرکت ها و سال انجام این تحقیق 1387 است. به منظور جمع آوری اطلاعات، مدیران مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، مورد پرسش قرار گرفتند. در این تحقیق دو فرضیه طراحی شد. فرضیه اوّل، عنوان می کند که بین عدم تمایل مدیران شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران نسبت به ارائه به موقع اطلاعات مالی مورد نیاز استفاده کنندگان بر روی وب سایت های خود و ضعف استقرار سیستم گزارشگری مالی اینترنتی، رابطه وجود دارد. طبق فرضیه دوم، بین مخارج مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و ضعف استقرار سیستم گزارشگری مالی اینترنتی، رابطه وجود دارد. نتایج نشان دهنده این است که عدم تمایل مدیران نسبت به ارائه به موقع اطلاعات مالی، یکی از دلایل ضعف استقرار سیستم گزارشگری مالی اینترنتی محسوب می شود، در حالی که مخارج مالی صرف شده به منظور استقرار این سیستم، این چنین نیست.