حمایت های کیفری از مقررات منشور جهانی حقوق بشر در ایران باستان

اندیشه حفظ حقوق بشر قدمتی به درازای تمدن انسانی دارد نشانه این تمدن را میتوان در منشور کوروش بزرگ پس ازفتح بابل در سال 538ق.م که بر کتیبه گلی به زبان آکدی نوشته شده به روشنی مشاهده کرد. تمدن عظیم ایران باستان خصوصا هخامنشیان یک صحنه شگفت انگیزی از تمدن های گوناگون را در بر داردو این تمدن در همه رشته ها از جمله حقوق جزا به درجات عالی رسیده بود. یک سلسله قوانین ماهوی با توجه به جرم.مجازات. مسولیت و یک سلسه قوانین شکلی با داشتن سیستم های داد رسی عادلانه که نهایتا پشتیبان مقررات جهان شمول و غرور آفرین منشور جهانی کورش هخامنشی بوده است.آزادی اندیشه.آزادی دین.آزادی در انتخاب سرزمین.آزادی بیان.حقوق مساوی زن و مرد.احترام به حقوق کودک.احترام به صلح.برابری نژادی و رعایت حقوق طبیعت(گیاهان.جانوران.محیط زیست.حق حیات.حق حاکمیت.حق مالکیت.حفظ اموال.حق مسکن.حق کار و ...)در ایران باستان در حدود 3000سال پیش از ضمانت اجرا برخوردار بوده است.اولین سازمان حمایتی از حقوق انسانها در دوران هخامنشیان بوده است و با وضع مجازاتهای قابل قبول در بزخی موارد حمایت های کیفری ازموارد فوق در آن زمان بسیار حائز اهمیت است تعیین مجازاتهای معیین برای جرائم و همچنین سیستم های داد رسی(قوانین کیفری)حمایتهای کیفری هستند که در این پژوهش بررسی شده اند با مطالعه منابع تاریخی و مذهبی آن دوران همچنین مصاحبه باافراد صاحبنظر.