بررسی اثر شعاع انحناء سنبه بر روی مقاومت به خوردگی ورق در فرآیند کشش عمیق

کشش عمیق یکی از فرآیندهای شکل دادن فلزات می باشد که امکان تولید قطعات متنوعی را در صنایع مختلف ایجاد کرده است . در این فرآیند پارامترهای مختلفی نظیر اصطکاک ، روانکاوی، عمق کشش ، شعاع سر سنبه و لبه ماتریس و مقدار نیروی نگه دارنده لقمه بر انجام موفق فرآیند موثر بوده و کیفیت نهائی محصولات را تعیین می کند. خوردگی نیز یکی از معایب مهم قطعاتی است که با مواد خورنده مانند اتمسفر، رطوبت ، آب دریا، مواد اسیدی و بازی و ... در تماس هستند همچنین مقدار خوردگی یک قطعه با مواردی مانند روش تولید، جنس قطعه، محیط خورنده و غیره ارتباط دارد. با توجه به موارد مذکور، در این پژوهش حاضر اثر شعاع انحنا سنبه بر روی مقاومت خوردگی ورق در فرآیند کشش عمیق بررسی گردیده است . به این منظور ابتدا ورق فولاد کم کربن نورد شده تهیه گردیده و برای اطمینان از فلز خریداری شده آزمایش کوانتومتری روی آن انجام گرفت . سپس لوحهایی با قطر مناسب بریده شدند و پس از انجام محاسبات و تعیین پارامترهای مورد نیاز قالب کشش مورد نظر طراحی و نقشه های مهندسی آن ترسیم شده و قالب ساخته گردید. پس آزمایشهای عملیات کشش فنجان مطابق با استاندارد سوئیفت بر روی آنها انجام شد. بعد از آماده شدن نمونه های کشش عملیات آماده سازی و توزین جهت آزمایش خوردگی روی نمونه ها انجام گردید و نمونه ها در محلول 3/5 درصد نمک طعام غوطه ور گردیدند. نتایج بدست آمده از آزمایشات عبارتند از اینکه ورق st 14 (aisi 1.0338 ) در بالاترین و کوچکترین شعاع ماتریس و سنبه قابلیت کشش دارد و هیچگونه چین خوردگی یا پارگی نخواهیم داشت . ساختار میکروسکوپی قسمتهای مختلف نمونه کشش براثر کار سرد و تغییر شکل سرد تغییر کرده بودند. اولین نقاط خوردگی پدید آمده در کف ظرف بودند. در بعضی مناطق نمونه ها، جهت اولیه نورد ورق، در جهات خوردگی موثر هستند. مقداری مشخص کار سرد باعث افزایش مقاومت به خوردگی می شود. با کاهش شعاع انحنا سنبه به جز شعاعهای خاص ، کاهش مقاومت به خوردگی دیده می شود. و در نهایت می توان گفت که با افزایش شعاع سنبه کار سرد افزایش پیدا نمی کند بلکه فقط با آن تناسب دارد و عواملی دیگر نیز دخیل هستند.