کاربرد روشهای بازیافت تنش در تخمین خطا برای مسائل ورق ضخیم

تاکنون حل به روش آنالیز تطبیقی توجه زیادی از محققین را به خود جلب نموده است . این امر عمدتا" به دلیل احساس نیاز برای دسترسی به حد مطلوبی از دقت ، در حل مسائل به روش اجزای محدود است . موضوع اصلی در چنین تحلیلی محاسبه خطای حاصل از تقریب در روش عددی است . از میان دو مقوله مشخص یعنی تعیین خطا به روشهای مانده ای و بازیافتی، نوع دوم که ارجحیت آن نسبت به روش اول بوسیله پیشتازان این فن ثابت شده است ، مورد مطالعه این تحقیق بوده است . کاربرد دو روش بازیافت تنش که اخیرا"پیشنهاد شده اند در حل مسائل ورق ضخیم با استفاده از روابط ارائه شده توسط میندلین و رایزنر در این رساله مورد مطالعه قرار گرفته است . این دو روش مشخصا" روش فوق همگرای بازیافت تنش روی گروه المانها و روش بازیافت تنش بوسیله معادلات تعادل روی گروه المانها می باشند. اساس این دو روش هموارکردن مولفه های تنش روی گروه المانهای متصل به یک گره می باشد. در روش اول نقاط خاصی تحت عنوان نقاط فوق همگرا مورد استفاده قرار می گیرند در صورتی که در روش دوم نیازی به دانستن محل چنین نقاطی نیست . این امر سبب وسیع تر شدن محدوده کاربرد روش دوم می شود(مسائل غیرخطی، پلاستیک و غیره). مقایسه عملکرد دو روش یاد شده برای مسائل تنش و کرنش مستوی در مراجع قابل دسترسی است . در اینجا مقایسه دو روش با استفاده از شبکه های منظم المان ورق از نوع مثلثی و چهارضلعی انجام شده است . نتایج برای حل مسئله با المانهای خطی و نیز المانهای مرتبه دوم ارائه شده اند. این تحقیق نشان می دهد که نتایج استخراج شده در حل مسائل دوبعدی برای مسائل ورق نیز صادق هستند و هر دو روش عملکرد خوب و یکسانی را نشان می دهند.