مقایسه خصوصیات سطح و تعیین شرایط بهینه در ماشینکاری آلیاژ آلومینیم-سیلیسیم

در این پژوهش سعی شده است تا تاثیر عوامل مختلف بر روی کیفیت سطح حاصل از ماشین کاری مطالعه شود. به این منظور با ثابت گرفتن بسیاری از پارامترها، تاثیر جنس ابزار ، شرایط برش و هندسه ابزار بر روی کیفیت سطح حاصل از ماشین کاری بررسی می شود. دراین راستا ماشینکاری بر روی آلیاژ آلومینیم-سیلیسیم ‏‎lm13‎‏ در شرایط واقعی انجام گرفته و مطالعات مزبور در مناطق سطح و لایه های مرزی قطعه کار، نوک ابزار و براده انجام گرفت. برای تحلیل مسائل مختلف از روشهای زبری سنجی، سختی سنجی، متالوگرافی ، میکروسکوپ الکترونی و پراش پرتو ایکس استفاده شده است. نتایج بدست آمده حاکی از وجود گستردگی مکانیزمهای سایشی ابزار در ماشینکاری آلیاژ آلومینیم-سیلیسیم است. خراش ، تغییر شکل پلاستیک ، کندگی ، انحلال و چسبندگی از جمله مکانیزم هایی هستند که در طی تحقیق مشاهده شد. استفاده از ابزار کاربیدی با پوشش نیترید تیتانیوم در ماشینکاری آلیاژ مزبور باعث تشکیل یک فاز جدید در نوک ابزار شده که می تواند مکانیزم براده برداری را تحت تاثیر قرار دهد و نتایج متفاوتی را حاصل کند. همچنین در طی آزمایشهای انجام شده برای بررسی تاثیر هندسه ابزار بر روی صافی سطح مشخص شد که زاویه براده بیشترین تاثیر را در حفظ سلامت سطح حاصل از ماشینکاری دارد. در پایان نحوه تغییرات سختی در لایه های مرزی سطوح ماشینکاری مورد مطالعه و ارزیابی قرار گرفت و مشخص شد که با افزایش سرعت برشی ، سختی لایه های نزدیک به سطح افزایش پیداکرده ولی عمق سختی کاهش می یابد.